ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

το βραδυ στο ονειρο μου ησουν παλι εκει μωρο μου...Υπηρχε τοσο παθος τετοια χημεια που απορρησα κ στον υπνο μου, κ οταν ξυπνησα..Ναι το παραδεχομαι πως σε θελω..σε σκεφτομαι..οταν με κοιτας τα χανω γιατι προσπαθω συνεχως να σου κρυφτω..μην καταλαβεις αυτα που νοιωθω..Μου ειναι δυσκολο πολυ.Να ξερεις..Δεν εχω σκοπο να κανω καμια κινηση γιατι εχω πληγωθει..εχω πονεσει..Οτι ειναι να γινει ας γινει ελευθερα.Απο μονο του..Καθε φορα που διασταυρωνονται οι ματιες μας βλεπω πως κ συ κολλας σαν μαγνητης..Οτι δεν Σου ειμαι αδιαφορη..Καθε φορα που αγγιζομαστε (δηθεν τυχαια)με διαπερναει ενας ηλεκτρισμος,μια ακαταμαχητη ελξη..αλλα κ συ δεν ξεκολλας..ομως ως εκει..μακαρι να ειχες λιγο περισσοτερο θαρρος.Εμενα δυστιχως μου λειπει.Ειδικα σε αυτην τη φαση της ζωης μου..Σε συμπαθω σαν ανθρωπο..μου αρεσεις σαν ανδρας ομως οταν σε πρωτογνωρισα το μυαλο μου ηταν αλλου..κ ο πιο ομορφος ανδρας να με πλησιαζε ειχα υψωσει τοιχους..Τωρα που ξαναβρεθηκαμε μου ξυπνησες πολλα συναισθηματα..Ομως ολα ειναι στο μυαλο ακομα,κ γω φοβαμαι τα παιχνιδια του μυαλου..Αν δεν προχωρησει το ολο θεμα εγω αποχωρω..