ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν λίγο καιρό είχα γράψει αυτή την εξομολόγηση...Χτες που πήγαινα φροντιστήριο μου ήρθε στο μυαλό ή μερα που πάλι είχα φροντ και στο ειχα πει και μ λεγες πήγαινε θα αργήσεις κ όταν κατέβηκα σε είδα να με περιμένεις κ να μην με άφηνες να φυγω μέχρι να με φιλήσεις....ένιωσα περίεργα Σαν ήρθε η ανάμνηση αυτή στο μυαλό...ξερεις Αυτό το περίεργο συναίσθημα στην καρδιά όταν σου λείπει κάποιος κ δν μπορείς να κάνεις κάτι...Μου λείπεις πολύ γαμω Και σαν μαθαίνω αυτα που λες στην Ά. Για μενα με πιάνει παλι ή καρδιά μουΔεν μου ξαναμιλας είπες Δεν θες να μιλάτε για μενα είπες Θα μου λες ένα Γεια ειπεςΑλλά όταν με ειδες ούτε τα μάτια δεν σηκωσες Δεν θα μπορώ να σε δω Φιλικα είπες...μα πλέον δεν με βλέπεις ούτε φιλικα Δεν θέλω να σε χάσω είπες...αλλα Δεν έκανες και κάτι για να με κρατήσεις Σε θέλω πολύ είπες...νιώθω ότι πιο τέλειο υπάρχει όταν είμαστε μαζί είπες...μα δεν ένιωθες...Πρώτη φορά νιώθω για κάποια έτσι είπες...μα τόσο λίγο κράτησε; Έμαθα σ'αρέσει αλλη Αλλά είναι δύσκολη γκόμενά λες καο έφαγες ακυρο...Αλλά δεν σε φοβάμαι θα βολευτεις με κάποια Οπως έκανες μαζι μου Και νευριαζω που θέλω να σου στειλω μου λείπεις σλλα Δεν μπορώ Επειδή θα είσαι σε φάση τι θέλει αυτή Και νευριαζω ππυ ενώ στην αρχή δεν ένιωθα τώρα δεν περναει στιγμή ππυ να μην σε σκέφτομαι Και μου λείπεις Και δεν ξέρω τι θα κάνω Και δεν σε μισώ που Μ λεγες ψέματα Αν γυρνούσες ισως να σε δεχομουν Όχι για τίποτα άλλο Για αυτή την αγκαλιά,την σφιχτή