ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Οταν το διαβασα, δεν μπορεσα να το πιστεψω τοσο. Σορρυ για ασυνταξιες και ορθογραφικα. Αλλο θελω να σας μεταφερω. Ωσπου..Ημουν με μεγαλη παρεα πριν λιγες ημερες πολυ αργα στη παραλια..καπου στη χαλκιδα. Με τις δαδες μας , τα φαγητα μας , τα τραπεζακια μας , καρεκλες .. Τα παντα ολα . Θα βγαζαμε το ξημερωμα εκει. 5 κοπελες , 3 αγορια και ενας εγω. Ητανε σκετη ερημια. Τωρα δεν θυμαμαι πανω στο πανικο μας πως συνεβη και καποιος απο τη παρεα μας αντιληφθηκε αυτο που θα σας γραψω αργοτερα. Μεχρι εκεινη τη στιγμη, ειχε παρατηρησει η μια απο τις κοπελες κατι μεσα στη θαλασσα..κατα μηκος αυτης σε αποσταση περιπου εκει που πιανει το πιο βαθυ μπλε χρωμα. Εκει που βαζουν σιμαδουρες κλπ. Και μας ελεγε ρε τι ειναο αυτο εκει μεσα ; Δεν ειναι σαν ανθρωπος που περπατα ; Ητανε ενα πραγμα στασιμο κατ'εμε το οποιο εμοιαζε με οντοτητα αλλα λογω του οτι ηταν σαν ασπρο περλε στο χρωμα και φωσφοριζε νομιζα πως ειναι σιμαδουρα και την καθ'ησυχασα. Πολυ πολυ αργοτερα , η ιδια η κοπελα καπως φοβισμενη αλλα αυτη τη φορα και εγω , παραδεχτηκαμε πως αυτο που βλεπαμε στο βαθος αρχισε να κινειτε προς το ακρογυαλι που ειχαμε κατσει αλλα ηταν μια μορφη με σαν ασπρα διαφανα ρουχα ή ενας ανθρωπος ο οποιος πατωνε σε τοσο βαθος και ενω κοιτουσε το απεραντο, εχοντας εμας πλατη, προχωρπυσε αναποδα κι εβγαινε προς τα εξω. Δεν θα το ξεχασω ποτε..εκεινη τη στιγμη φυσηξε τοσο δυνατος αερας με βουη τρελη κι σηκωθηκε μια αμμος τεραστια σαν ανεμοστροβυλος. Τοση φορα που ακουστηκανε οι κοκκοι της αμμου να σκανε πανω σε πετρες και στα αμαξια μας που ειχαμε . Δεδομενο πως αυτη η οντοτητα ολοκαθαρα πλεον..κατευθυνονταν ανφας μες τα μουτρα μας , σηκωθηκαμε παρατησαμε τα παντα και μοιραστηκαμε στα αμαξια μας. Αναψε τα φωτα καποιος φιλος προς το μερος που καθομασταν και κατεβηκα απο το αμαξι να προχωρησω εκει να κοιταξω τι ηταν αυτο. Ειλικρινα μιλαω, ωσπου να φυγουμε στα αμαξια μας και ωσπου να αναψει τα φωτα το παιδι και ωσπου να ανοιξω τη πορτα για να παω κοντα να δω..δλδ ουτε 2 λεπτα...αυτο το πραγμα ειχε βγει εκει που ημασταν! Οοοοσο κι αν προσπαθουσα να διακρινω δεν καταφερνα να καταλαβω τι βλεπω. Ουρλιαξε η μια κοπελα γτ πηγα να πλησιασω κι αρχισε να μου λεει μην πας κλπ. Μπηκα στο αμαξι και διασχισαμε με αυτο λιγα μετρα παρακατω κατα μηκος της παραλιας να αλλαξουμε θεση. Τα πραγματα μας μεινανε εκει δεν τα ειχαμε παρει ακομη. Αν δεν ηταν κι αυτη η κοπελα να δει τι εβγαινε απο το νερο , δε ξερω που θα μασταν τωρα και κυριως αν θα μασταν. Στη θεση που αλλαξαμε καθησυχασαμε ο ενας τον αλλον και καθως στριβω ενα τσιγαρο σηκωνω το προσωπο μου προς τη παραλια , να κοιταξω. Και βλεπω αυτο το πραγμα ειχε ερθει ακριβως μπροστα μας, στο γυαλο εννοω γτ εμεις ημασταν πιο πισω με τα αμαξια . Αλλα .. Μπροστα μας ! Δλδ μας ακολουθησε ; Κατι τετοιο. Δεξια ειχε ζωη .. Κλαμπ κλπ . Στη μεση ερημια μονο εμεις και παραλια και στα αριστερα κατι σαν δασος με πολλα δεντρα. Και ξαφνικα γυριζω κι βλεπω κατι φωτα σαν σος . Κανουμε νοημα γτ ημασταν 2 αμαξια. Και τι βλεπουμε ; Που κλασσαμε μεντες; Μια ομαδα ατομων με καλυμμενες μουρες ουρλιαζανε κι γλυφανε κατι σαν υγρο και φωναζε κατι σε ξενη γλωσσα. Πετρες και πενταλφα . Φορμες ολοσωμες κατι σαν βραχιολια στα χερια τους κι τα ματια τους ηταν σαν της γατας στη νυχτα . Χε στη κα με ! Την επομενη μερα που πηγαμε ηταν οοοοοτι βοτσαλο ειχε η παραλια, με μαρκαδορο μαυρο ζωγραφισμενο .. Και προσευχες μικρες Χριστιανικες. Πανω σε αυτα γραμμενες . Προφανως καποια ομαδα απο Χριστιανους που γνωριζα νε τι παιζει εκει και ομολογουσαν Θεο . Κυριε ελεησον . πατερα ημων. Και οτι δεν φανταζεστε. Τα πραγματα μας αλλα λειπαν κι τα περισσοτερα ηταν κα τε στρα μμε να λες κι τα πολτοποιησε καποιος. Δικα σας συμπερασματα