ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δηλαδή έπρεπε να χωρίσουμε, να τα φτιάξεις με αυτή την εξαιρετική κοπέλα, να την παντρευτείς και να σχεδιάσεις όλη σου την ζωή μαζί της για να καταλάβω ότι ήθελα όλα αυτά να τα κάνεις μαζί μου???Και οκ δεν σε κυνηγάω, κάθομαι στην γωνια μου και σου εύχομαι τα καλύτερα το ξέρεις γιατί πραγματικά θέλω τα ομορφότερα για σένα και σέβομαι και εκτιμώ το καλό που σου έχει κάνει ΑΛΛΑ ρε γαμωτό πως γινεται να εμφανίζεσαι απο το πουθενά το δευτερόλεπτο που σε σκέφτομαι όπως γινόταν τότε και να νοιώθουμε λες και δεν υπάρχει κανένας άλλος σε αυτόν τον κόσμο εκτός απο εμάς. Λες και δεν πέρασε ούτε μια μέρα ούτε λεπτό απο εκείνη την μέρα.Πότε θα σταματήσει αυτό? Πότε θα σταματήσω να νοιώθω ότι όταν είσαι δίπλα μου ειμαι "σπίτι". Γιατί το ρημαδιασμένο πονάει...Το είχες πει ότι κάποια στιγμή θα χτυπήσουμε το κεφάλι μας στον τοίχο για τις αποφάσεις που πήραμε μικρότεροι. Αφήνω λοιπόν το "υπεράνω" μου στην άκρη και το "να είσαι καλά και σ αγαπώ με όποιον/όποια και αν είμαστε"&Δες με λοιπόν τώρα να χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο..