24.2.2020 | 21:39
Χτυποκαρδια στην σχολή
Όταν ήρθα το 2016 φοιτήτρια στο πρώτο μου μάθημα την πρώτη μου μερα τρελάθηκα με ένα παιδί..ήταν ακριβώς το στυλ μου έτσι Ξανθούλης,ξενερωτουλης,απόμακρος,ντροπαλός..κτλπ.Ηταν ίδιος ο κολλητός μου που ήθελα 6 χρονακια και είπα να ο σωσίας. με αυτά και με αυτά έκανα τελικά κάτι με τον κολλητό μου κι όχι με αυτόν που το θεωρούσα θαύμα να βγω από το φριεντζοουν..τώρα πια λοιπόν είμαστε 4ο ετος ,έχουμε ελάχιστους μηνες και τον τελευταίο χρόνο με αυτό το παιδί (τον συμφοιτητή), που και που βλεπόμαστε διοτι αυτος δεν πατάει σχολη αλλα το θετικό είναι ότι είναι μικρή η πόλη και συχνάζουμε στα ίδια μέρη. Έχουμε πλέον και κοινούς γνωστους-φιλους ..Έχουμε μιλήσει κάποιες φορές αλλα οχι πολλα..Εγώ πάντα τον κοιτούσα και ελιωανα.Ειναι το πανεπιστημιακό μου crush.Το θέμα είναι ότι τον πέτυχα του Αγίου Βαλεντίνου εξω κι με επιασε πολυ γλυκά στο χέρι κι με ρώτησε τι κάνω.. σαστησα. Ήταν ΜΑΓΙΚΟ.... δεν ξερω τι να κανω στο λίγο χρόνο που μου απομένει..θα ηθελα βοήθεια.. ειμαι καλη κοπελα το ξερει κι απο τις κοινές μας φιλες..Επίσης εξωτερικά εντάξει το παιδι ειναι αντικειμενικά τέρμα αδιάφορο και παιδάκι(απλα εμένα αυτος ειναι ο τυπος αγοριών που μου αρεσει)κι εγώ να πω την αλήθεια μετράω.. Οι φιλοι μου μου λένε ότι ντρέπεται γτ δεν θα πίστευε ποτέ ότι εγώ τον θέλω αλλά κι εγώ τι να κανω μου αρέσουν οι γλυκουλιδες..4 μηνες μου απέμειναν..