ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
20.9.2013 | 00:52

Η αδιαφορία και η ουδετερότητα είναι ΣΥΝΕΝΟΧΗ! Γιατί δε νοιάζονται για τα τραγικά που γίνονται στη χώρα; ΠΟΣΗ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ;

Έχω αηδιάσει με την παρέα μου και με πολλούς άλλους που βλέπω σε συζητήσεις σε fb blogs κλπ... Πώς γίνεται να δολοφονούνται άνθρωποι και να κάνουν σα να μη συμβαίνει τίποτα;; Να μην εξοργίζονται, ούτε καν να σκέφτονται γιατί γίνονται όλα αυτά; Να λένε οτι η ΧΑ είναι απλά ενα κόμμα ενώ είναι ξεκάθαρο οτι είναι στυγνοί δολοφόνοι! (Ναι το άκουσα κ αυτό, όχι χθές και σήμερα, πρίν λίγο καιρό όταν τους έλεγα οτί πρέπει να τσακίσουμε το φασισμό...) Ρε μαλάκες γιατί δεν κάνετε τίποτα; Σε τέτοιο κόσμο θέλετε να ζείτε; Δε σας χαλάει και πολύ όσο υπάρχει μπύρα.. Ετσι κι αλλιώς δεν είστε ούτε ξένοι, ούτε αριστεροί ούτε αντίφα ούτε πολιτικοποιημένοι για να σας νοιάζει. Αφού δεν κινδυνεύει ο κώλος μας , δεν τρέχει τίποτα. Τι είναι ένας ακόμα νεκρός; Τίποτα, δεν τον ξέρατε, στ' αρχίδια σας , άντε να σκεφτήκατε " σκότωσαν Έλληνα οι χρυσαυγίτες;;Πω πω!Κρίμα... αναρχοκομμούνι θα ήταν λογικά." Από κει και πέρα δε λέτε τίποτα , δε σας νοιάζει.. Και όταν σκότωναν ξένους; Τότε ήταν που προσπερνούσατε την είδηση αδιάφορα, αυτοί έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχουν για σας...Μόνο που όταν τούς βλέπετε σφίγγετε πάνω σας τις τσάντες και τα πορτοφόλια για μη σας κλέψουν. Το οτι ζούμε μέσα στο φασισμό δε σας πειράζει, δεν το προσέξατε; ή λετε δε μπορώ να κάνω κάτι... Για ο,τι παιρνάμε με την κρίση και ο,τι μας κάνουν τα καθίκια που μας κυβερνούν τι λέτε; Για την ανεργία; Αυτοί που διαμαρτύρονται, αυτοί που πάνε σε πορείες είναι γραφικοί για σας... Γουστάρετε να σας γαμάνε απο παντού και να κάθεστε να μπεκροπίνετε με τα λεφτα των γονιών σας και καμιά φορά να θυμάστε και να κλαίγεστε γιατί δεν έχει δουλειές... Απογοήτευση... Λυπάμαι.
 
 
 
 
Scroll to top icon