ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έκανα την πρακτική μου σε μια εταιρία όπου οι εργαζόμενοι είχαν μεγάλο όρο ηλικίας, οπότε δεν είχαν καμία ιδέα για οτιδήποτε ψηφιακό, άρα ανελίχθηκα αρκετά εύκολα και γρήγορα, millennial γαρ. Ασχέτως αυτού.. Το μόνο που έβλεπα στην εταιρία ήταν η διάχυτη μιζέρια. Οι μισθοί ήταν παχυλοί και τα προνόμια πολλαπλά σε όλα τα επίπεδα. Αλλά δεν το εκτιμούσε κανείς, κι είχαν μονίμως παράλογα παράπονα. Και λέω παράλογα, γιατί έχω σπουδάσει Ανθρώπινους Πόρους και Διαπραγματεύσεις, οπότε έχω μια σχετική γνώση για τις βέλτιστες πρακτικές ανά τον κόσμο. Ο δικός μου μισθός δε, λόγω entry-level, ήταν εξευτελιστικός. Γνώρισα άτομα που έκαναν 1/3 της δουλειάς που έκανα εγώ, αλλά απολάμβαναν 4 φορές το δικό μου μισθό. Τα άτομα αυτά ήταν σε υβριδικές θέσεις, τύπου sales και customer service, τα οποία δεν απαιτούν γνώσεις πυρηνικής φυσικής, και πολύ εύκολα θα αντικαθίσταντο από κάποιον πρακτικάριο.Βλέπω, επίσης, εκεί έξω, ανθρώπους με προσόντα αλλά χωρίς δουλειά, που πασχίζουν για μια θέση εργασίας, και είναι διατεθειμένοι να δουλέψουν σκληρά...Νιώθω λοιπόν πως οι συνάδελφοί μου ήταν βαθειά αχάριστοι, αλλά και μυωπικοί ως πως τις δυσχερείς συνθήκες που επικρατούν στην αγορά εργασίας, οπότε δεν είναι σε θέση να εκτιμήσουν ότι όχι μόνο έχουν δουλειά, αλλά και ότι έχουν μια καλή θέση σε μια εξαιρετική εταιρία.