ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σου ειχα πει καποτε..Μη φυγεις σε παρακαλω...δεν χρειαζεται.Μονο οταν νιώσεις πως δεν υπαρχει ελπιδα κανε ενα βημα και φυγε απο κοντα μου.ειναι δυσκολο συναισθημα και συγχρόνως μαγικο να μπορεις να προσαρμοζεσαι στις αναγκες του αλλου.Αυτο εκανα λοιπον.καποιοι κανουν λαθος επιλογες,καποιοι λυτρώνονται μεσα απο αυτες.Μα ηταν αραγε ολα ενα ονειρο;ποιος μπορει να μου το αποδειξει οτι οντως καποτε υπηρξαμε μαζι..μονο μια φωτογραφια εχει μεινει πια ως αποδεικτικό στοιχειο του τοτε ερωτα μας.Πιστεψε με οταν ειπα "αντιο" το εννοουσα.Γιατι δεν θα αντεχα ποτε να σε αντικρίσω ..χωρις να τρεμει η καρδια μου.Ησουν ο αγγελος μου ,κι εγω ο παράδεισος προσπαθησα να σε κρατησω εκει κοντα μου..σου ειπα "προσεχε,μη μου γυρισεις τη πλατη ποτε".δε με ακουσες.Δε μου εχει μεινει αλλος πονος πια.Ο,τι ξερω εχει καταρριφθεί κανοντας με να νιωθω ενα κενο..κανεις δε το βλεπει.Θα μπορουσε να πει κανεις πως παλεψες να φυγεις απο κοντα μου..τα καταφερες.Οι σκεψεις με μας τους δυο πολλες φορες με κρατουν ξυπνια.Ξερω πως καποτε θα με θυμηθείς.ΤΟ ΞΕΡΩΗ αγαπη σου ηταν τοσο αξιόπιστη οσο τα χαρτινα παπούτσια σε βροχερο καιρο..Ποτε ομως δε σ'εκανα να νιωσεις τυψεις.το κρατησα μεσα μου.Ποιος ειπε οι δυνατοι δεν κλαινε;Κρυφα,τα βραδια..ποιος..Πιστευα πως αν δεν δειξω τα συναισθηματα μου δε εκτίθεμαι.Πως κρατω την περηφάνια μου,πως ετσι φαινομαι πιο δυνατη.ποσο λαθοςΖησε τη ζωη σου τωρα..εγω δε σ'αγαπω πλεον.συγγνώμη αν σε πληγωσα ποτε με την υπερβολικη μου αγαπη.τελειωσαμεΠιες στο παρελθον μας,να ξερεις δε προσποιήθηκα ποτε.Ησουν ο,τι χρειαζομουν, ο,τι με γεμιζε.Ουδεις αναντικατάστατος όμως.Αλλωστε:καποτε οι αγγελοι πιο ψηλα μας πανε..μα απο σενα λειπουν τα φτερα.Αντιο,Α.ΥΓ. αληθεια σε ξεπερασα,αλλα ακομη με ποναει..