13.1.2013 | 12:26
Η αγαπη που νιώθουμε
Αγάπησα κι όλα γίναν φώςανάβει η νύχτα κι αρπάζει ο ουρανόςκι όλα είν΄αλλιως, κι ολα ειναι φώςμου 'δωσες άλλη μια ζωή να ζήσωκαι το κεφάλι σ ΄εναν ώμο ν ακουμπήσωνα ξορκίσω κάθε κακόμου δωσες άλλη μια ζωή να ζήσωναχω και πάλι μια αγκαλια να κατοικήσων αναστήσω ότι αγαπώΑγάπησα κι άνοιξα φτεράπετάει η ψυχή μου μ' αγγέλους ψηλάκι εχω φτερά κι έχω χαράμου δωσες άλλη μια ζωή να ζήσωκαι το κεφάλι σ΄εναν ώμο ν' ακουμπήσωνα ξορκίσω κάθε κακόμου δωσες άλλη μια ζωή να ζήσωναχω και πάλι μια 'γκαλια να κατοικήσων αναστήσω ότι αγαπώάντε, αγάπη μου, ας δοξάσουμε λίγο το Νεύτωνα, του αξίζει κι αυτουνού άλλωστε.εγώ θα τον βοηθήσω να μαζέψουμε όλα τα μήλα του κόσμου και θα σου φτιάξω την πιο νόστιμη μαρμελάδα. κι αν κάνω λάθος στις αναλογίες, εσύ πάλι θα εκνευριστείς, αλλά θα με συγχωρέσεις γιατί μ' αγαπάς.κι εσύ, αγάπη μου, ξαναπιάσε το σφυροδρέπανο, ξέπλυνέ το απ' τα αίματα και χάραξε τα μαύρα επικίνδυνα σκοτάδια όσο καλύτερα μπορείς.και όταν δοξαστείς, όπως προείπα ως σύγχρονη ερωτευμένη και όχι πλέον διφορούμενη πυθία, θα σε περιμένω στον ομφαλό της γης. κι εσύ, περιστέρι μου, θα τον βρεις και θα ξαναγυρίσεις.ήξεις, αφήξεις, λατρεμένε μου ΑπόλλωναΗ Πυθία σου