ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

___σχεδόν ένα μήνα μετά αλλά ποτέ δεν είναι αργά___τα σκάτωσα βέβαια...φταίει το παρορμητικό μου, το ξέρω..μάλλον σε τρόμαξα, μάλλον παραπήρα θάρρος, μάλλον έπρεπε να μείνω στο θέμα "καύλα" και να μην το πάω ούτε χιλιοστό παραπέρα...εννοώ πως κακώς, πολύ κακώς, σου έγραψα τις προάλλες προσωπικά πράγματα...σε καμία περίπτωση δε θεώρησα ότι είχα το ελεύθερο να πιστέψω ότι θες κάτι τέτοιο...απλά, είμαι εγώ γεμάτη από συναισθήματα (γενικά μιλάω) και το έχω πολύ εύκολο να μοιράζομαι (τραγικό)...κατά κάποιον τρόπο, σε έβαλα στη ζωή και την καθημερινότητά μου, χωρίς να υπολογίσω ότι καθόλου δεν σε ενδιέφερε εσένα αυτό...μέγα λάθος μου...έχω μετανοιώσει όσο δε φαντάζεσαι για τις τελευταίες μέρες και θα ήθελα με όλη μου την καρδιά να συνεχίζαμε όπως ήμασταν (όπως και ό,τι ήταν αυτό για τον καθένα) στο τελευταίο τηλεφώνημα...μου λείπει αυτό (και δεν αναφέρομαι μονάχα στο "σεξουαλικό", αλλά σε όλα...στα μηνύματα, στα τραγούδια, στις καλημέρες, στις καληνύχτες, στα ξενύχτια, στα τηλεφωνήματα που τόσο μου άρεσαν (η φωνή, το γέλιο, τα χαζά που λέγαμε, όλα)...μου λείπουν όλα.....αν το θες κι εσύ, πέστο μου....αν δεν το θες, πάλι πέστο μου...και δεν θα σε ενοχλήσω ποτέ, ξανά, με τίποτα (με σέβομαι αρκετά ακόμα, ώστε να μένω, να παραμένω και να επιμένω κάπου που δε με θέλουν)...πολλά πολλά φιλιά!Υ.Γ. μην το θεωρήσεις μελό όλο αυτό, δεν είναι καθόλουΑ