8.6.2017 | 11:20
Η αθλια ζωη μου
Και πανω που λες οτι σημερα θα κανεις κατι για τον εαυτο σου. Να τον κανεις να νιωσει χαρα. Να τον πας μακρια απτα καθημερινα βασανα. Ξαφνικα, κατι γινεται και μεσα σε λιγα δευτερολεπτα η διαθεση σου ειναι χαλια και κλαματα να πεφτουν ασταματητα απτα ματια σου. Γιατι; Σε τι εφταιξα να αξιζω μια ζωη μιζερη; Σε τι εφταιξα; Καθε μερα κανω οτι μπορω για να ειμαι καλος ανθρωπος. Το κανω επειδη ετσι ζω. Ζω κανοντας καλα. Και μετα το ευχαριστω ερχεται ετσι; Με τετοιο τροπο; Ισως καποιοι να ειμαστε καταδικασμενοι να ζουμε μια αθλια ζωη. Διχως να την αξιζουμε. Και δακρυα και μιζερια. Και καρκινος και θανατος. Ελπιζω να νιωσουν την απεραντη ευτυχια οσοι με κατεληξαν ετσι.