22.8.2014 | 00:14
η δικια μου φυλακη
Σ αγκαλιασα λιγο πριν φυγεις. Τελειωσε ξανα η αδεια, βλεπεις μια εβδομαδα φευγει τοσο γρηγορα. Σε μια αγκαλια και ενα βλεμμα πηρα και πηρες ολη την αγαπη που ειχαμε μεσα μας, κι ομως δε σμιξανε τα χειλη μας. Εχεις στοιχειωσει τη καρδια μου και ομως πεισματικα δε σε βγαζω απ αυτη καποια μερα θα φυγεις απο κει μεσα θα σαι ξανα εδω,ξανα κοντα μου. Οπως μου λες για παντα ο αντρας της ζωης μου. Γιατι με εμαθες τι ειναι ερωτας κι αγαπη. Και τη τελευταια φορα που σμιγαμε εκλαιγα ενω μ εκενες δικια σου. Θα ρθεις,θε περασου οι μερες, τα χρονια και δε θα χουμε γλυτωσει ο ενας απ τον αλλο. Εσυ σε μια αληθινη φυλακη κι εγω στη δικια μου. Φυλακισμεη σε μια αγαπη που εχει παγωσει για να ζεσταθει ξανα μολις βγεις απο κεινο το μπουρδελο. Και το μονο που φοβαμαι:μην αδικα εχασα τα χρονια περιμεοντας σε κι ολο αυτο θα σβησει. Σε περιμενω.