ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

¨Ημουν 13χρονων οταν η μητερα μου επαθε την πρωτη 'κριση'..δεν ηξερα που ηταν για ενα μηνα ουτε ειχα ενδιαφερθει ποσο μαλλον να στεναχωρηθω..μου ειπαν οτι ειναι καλα και εχει παει διακοπες..αλλα ολοι ηταν τοσο ανησυχοι..περασαν 3 χρονια και στα 16μου εμαθα την αληθεια εζησα εναν μικρο 'εφιαλτη' η μητερα σταματησε τα χαπια που επερνε ετσι και η 'κριση' γυρισε πιο δυνατη..ειχε κατι αναμεσα σε σχιζοφρενεια και διπολικη διαταραχη..στα ματια της με εβλεπε σαν ξενη..νομιζε οτι ολοι θελαν το κακο της και το σπιτι μας ηταν κλειστο απο το φως του ηλιου για 2βδομαδες..φοβομουν να γυρισω σπιτι μιας κ οι γονεις μου ειναι χωρισμενοι..δεν ηξερα!νομιζα οτι θα με σκοτωσει ή οτι θα μου κανει κακο..την μισησα σαν εφηβη αλλα δεν ηξερα..ενιωθα οτι δεν την θελω..η γιαγια μου εκανε τις διαδικασιες και νοσηλευτικε για 1μηνα στο δαφνη..πηγα την ειδα..ηταν καλα και δεν θυμοταν τι ειχε κανει..σαν να ηταν αλλος ανθρωπος..πλεον μετα απο 3 χρονια νιωθω μια μικρη ευθυνη που δεν της σταθηκα που δεν της μιλουσα αλλα την αγαπαω!!!γιατι ειναι η μαμα ΜΟΥ!!!