ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Από τον Αύγουστο του 16' εργάζομαι σε μία εταιρεία ως πωλητής. Στην αρχή ήμουν πολύ χαρούμενος που μετά από 5-6 μήνες βρήκα δουλειά, ένιωθα ότι πάλι θα είμαι πιο χαλαρός, και με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Δεν με νοιάζουν οι άλλοι, ποτέ δεν με ένοιαζαν (με την καλή έννοια), και να προσθέσω ότι δεν με απασχολούν τα σχόλια τα αρνητικά, απλώς θελω να δώσω κουράγιο σε όσους είναι σε μία δύσκολη κατάσταση όπως εγώ!!! Για να συνεχίσω αυτό που έλεγα... Έπιασα δουλία λοιπόν και εγώ, σαν 4ωρος και προσπαθούσα να είμαι εντάξει στις υποχρεώσεις μου, να είμαι σωστός επαγγελματίας. Το έκανα μέχρι που κάποια στιγμή, κατάλαβα πως το περιβάλλον που είμαι είναι τόσο αρνητικό και ειρωνικό, τόσο μα τόσο μία ακόμα δουλειά της πλάκας... Που απλά ξενέρωσα με το πόσο για τον πούτσο είναι όλοι τους. Άρχισα να σκέφτομαι ότι είμαι τυχερός που δουλεύω !!! Ότι άλλοι δεν έχουν να φάνε!!! Και δαγκώνω τα δόντια μου από τότε, για ΕΜΕΝΑ. και για την ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ. Δεν με νοιάζει να γίνω κάποιος, ή να κάνω λεφτά! Με νοιάζει να κάνω την ζωή μου, και να έχω δίπλα μου αυτούς που κάποτε ΔΕΝ θα έχω. Να χαρώ την ζωή μου με φίλους, με βόλτες, γιατί κάποτε δεν θα τους εχω ούτε αυτούς!!! Δυστυχώς, αυτή είναι η ζωή μας, αυτό προσπαθούσαν να μας πουν οι γονείς μας όταν είμασταν έφηβοι. Και χαίρομαι που δεν τους άκουσα, και έκανα ότι μου κατέβαινε στο κεφάλι ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΚΑΝΩ, ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΝΑ ΚΑΝΩ. Ζω για μένα, όχι για την δουλειά μου. Δεν θα μετανιώσω ποτέ για ό,τι και να κάνω, γιατί αυτή θα είναι η απόφασή μου... Εκεί που θέλω να καταλήξω, είναι το εξής: Φιλε μου, μην αφήσεις ποτέ κανέναν να σε ρίξει. Να κάνεις πράματα που αγαπάς. Να μην σε νοιάζουν τα λεφτά. Να ζεις, είτε αυτό σημαίνει για σένα να είσαι όλη μέρα σπιτι και να βλέπεις ταινίες, είτε να είσαι όλη μέρα εξώ και να περπατάς. Να πάνε να γαμηθούν όλοι. Και αν δε σαρέσει η δουλειά σου και πιέζεσαι, δάγκωσε τα δόντια και άλλο! Όπως όλοι μας... Θα πάρουμε κάποια στιγμή αυτό που μας αξίζει.