ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θα 'ναι μια έκπληξη χωρίς την οποία θα μπορέσω να ζω. Μια θλίψη χωνεμένη, χωρίς δάκρυα, άνοιξη χλιαρή μετά την τελευταία βροχή του χειμώνα. Δεν θα θυμάμαι τ' όνομά σου, το δάχτυλό σου που σύρθηκε στο φρύδι μου, τις μοβ ανταύγειες της αϋπνίας κάτω απ' τα όμορφα μάτια σου.Η εκπνοή θα γίνει μια ανακούφιση χωρίς προηγούμενο. Ολα θα 'χουν συμβεί για να αγαπήσω ξανά τα αυτονόητα. Θα είμαι ένας απλός άνθρωπος, ήσυχος, μετρημένος, μ' ένα μυστικό που θα φυλάς πια μόνο εσύ, κι η πανσέληνος θα φωτίζει τα πάντα εκτός από σένα και μένα. Φως θα χυθεί εκεί που στοιχειώνουν οι δικές σου ανάσες και τα χέρια σου που έτρεμαν μπροστά μου θα ακουμπήσουν για τελευταία φορά στα γόνατά μου. Ο χρόνος θα σταθεί εκεί, σιωπηλός, κουρασμένος μάρτυρας σε δυο σώματα ενωμένα για μία και μόνη φορά κι όπως ποτέ ξανά, μέχρι το γελαστό πρωινό της επόμενης Ανάστασης, κι ο κόσμος έτσι όπως γεννήθηκε και γιορτάστηκε εξαρχής θα διπλώσει ξανά σαν αταξίδευτος χάρτης.Δεν θα υπάρχει τίποτα για να θυμάται κανείς.Ο χρόνος θα συνεχίσει να κινείται, ανεμπόδιστος.