ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κοίταξα πάλι πίσω,να δω τι απέμεινε από κείνο τ'όνειρο.Τι παράξενη κι απροσδόκητη,θα έμοιαζε η λάμψη τους τόσο καιρό μετά,στα μάτια κάποιου που δεν έζησε ποτέ κάτι τόσο μεγάλο!!!Δεν είναι μόνο η ομορφιά των τόπων που πάνω τους αγαπηθήκαμε,ούτε οι μέρες που υψώθηκαν βουνά απροσπέλαστα στην υποψία μιας χαράς μας,που προσδίδει μεγαλείο σ'αυτή την αγάπη.Είναι οι χιλιάδες τρόποι που ναυαγούσαμε,αλλά κατορθώναμε να ξαναβγούμε στην ακτή! Με πληγές,ναι,αλλά στο πέρασμα των χρόνων,εκείνο που μένει είναι αυτό που δένει τους ανθρώπους.Αυτό θα'θελα να μπορούσα να δω και να ζήσω πάλι μαζί σου,πριν να'ναι αργά...Εκείνο τ'όνειρο,που ποτίστηκε απ'την αλμύρα του Αιγαίου και από δυό λέξεις: ζωή μου!!!