23.4.2017 | 23:39
η κατάρα του χωριού....
όπως και πολλοί άλλοι, έτσι και εγώ έζησα πολλά χρόνια σε μεγάλη πόλη σαν φοιτητής. εκεί εζησα παρέες, ξενύχτια, εναλλακτικές μορφές διασκεδάσεις για όλα τα γούστα, άνθρωπους διαφόρων τάξεων και ιδεολογιων και γενικά πολλά πράγματα που δεν τα ζεις σε χωριό. μετά επέστρεψα σε έτοιμη οικογενειακή δουλειά και ή ζωή μου κατέρρευσε. τίποτα δεν δίνει χαρά. δεν μπορείς να συζητήσεις σοβαρά με καποιον. δεν μπορείς να έχεις διαφορετική γνωμη, οι κουβέντες είναι όλες γύρω από χαρτοπαιξία και ποδόσφαιρο. απομονώνεται. νόμιζα πως είμαι ο μονος, αλλά κοίταξα τριγύρω και είδα τρία ακόμα παιδιά που πάθαινουν το ίδιο. πνιγομαστε, ή ζωή όλων μας πέρνει την κατηφορα. δεν ξέρω αλλά θα ήταν ίσως καλύτερα να μην πηγαίνα ποτέ φοιτητής. η ζωή μου θα ήταν πιο απλη. μπορεί να αγαπούσα το χωριό μου και τους ανθρώπους του περισσότερο...