ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Φτανει μια στιγμη που σκεφτεσαι τι εχει συμβει και νιωθεις μια ιδια μονιμοτητα-σταθεροτητα κατι που δεν σου ταιριαζει..εχεις κανει τρελες σε εχουν πει τρελη μεχρι που καποια στιγμη σκεφτηκες μηπως οντως κατι κανεις λαθος? και εκει ολοι οσοι ηταν διπλα σου στο επιβεβαιωσαν οντας οι αυθεντειες της ζωης σου..και εσυ πεφτεις σε παγιδες γιατι ο κοσμος ειναι σκληρος εσυ γλυκανες για να αγαπησεις και τωρα χαθηκες. Σιχαθηκα και τα one night stand που ξεσπαγα το καημο μου μπας και εχω να σκεφτω κατι που οντως εκανα εγω λαθος και κοστολογησα δικες μου για την παρτη μου συνεπειες. Ειδα το σεξ σαν εναν τροπο να ξεσπας μεχρι που εμαθαν πως δεν ειναι παντα ετσι...ειναι καποιες στιγμες που σκεφτεσαι ολους τους γκομενους απο το κρεβατι σου και θες να τους ξαναδεις για να σε θυμηθεις ή για να σε σιχαθεις. Γι αυτο εκοψες και το σεξ και την συναναστοφη με τον αντρικο πληθυσμο σιχαθηκες και τα παντα που αφορουν τον ερωτα.Εχασες τον εαυτο σου,τα στηριγματα σου,τα τειχη σου, ανθρωπους που θεωρουσες δεδομενους.Μαλλον προδοθηκες και παραδοθηκες..Και εμεινες να ζεις με την αφραγκια που σε κανει να νιωθεις ανασφαλεια,τα αλυτα προβληματα που παλεψες να βγαλεις περα, τις απαιτησεις της οικογενειας , τα ψεματα του πατερα , την ανασφαλεια της μανας και τις τυψεις που μου δημιουργει η αδερφη.Με μια ζωη στον αερα,ενα μελλον επαγγελματικα αβεβαιο, την εμπνευση σου να βαραει κοκκινο λες και θα ζωγραφισεις την Γκουερνικα απο τοσα που εχεις μαζεψει και δεν εχεις ξεσπασει.Λοιπον αυτα εχω να εξομολογηθω οτι τα εκανα σκατα ενολιγοις και δεν ξεμπλοκαρα τον εαυτο μου. Τωρα φοβαμαι και την διασκεδαση και το σεξ και την αγαπη. Απλα γινομαι ολο και πιο σκληρη και φοβαμαι οτι θα μεινω μονη μου καθως οι αλλοι θα προχωρουν εγω θα κολλαω το μυαλο μου στους φοβους.Μαλλον τα περισσοτερα ειναι απλα και αγγιζουν τον καθενα μα καμια φορα το πιο δυσκολο ειναι να αντεξεις να εισαι εσυ, να αγχωνεσαι να ειναι καλα ολος ο κοσμος, να νιωθεις την αγαπη και οτι πας μπροστα...Παιζει απλα να πρεπει να ξανακανω ενα ανουσιο σεξ ξεσπασματος για να ξεμπλοκαρω και να νιωσω καλα με τον εαυτο μου και την απογυμνωση μου.Μανικι να θες να τα καταφερνεις μονος σου,μανικι να εχεις να θυμασαι ποσα μαθηματα εκαψες στην εξεταστικη για τους μεγαλους ερωτες που εζησες μονη σου.Να εχω κανει ετσι το παρον μου ωστε το παρελθον που καποτε εκανα τα παντα για να διαγραψω τωρα να το θεωρω ουτοπια!Ο κοσμος πρεπει να θυμιζω στον εαυτο μου δεν ειναι σε 4 τοιχου με απληρωτα ενοικια.Φοβαμαι να παω παρακατω εγω που αγαπαγα οτι ηταν αγνωστο?Μεσα στην μελαγχολια να υπαρχει μονο η εμπνευση..