ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ξυπνάω κάθε φορά και λέω πως σήμερα θα αλλάξει κατι ή ότι θα ξεκινήσω δίαιτα ή ότι δε θα στήσω τους φίλους μου σαράντα λεπτά. Ο κόσμος ομωε κινείται γρήγορα και δεν προλαβαίνω. Ποτέ δεν προλαβαίνω να αφομοιωθω στους ρυθμούς. Όταν όλα γύρω μου γυρνάνε συνεχώς και κύκλοι ανοίγουν, κύκλοι κλείνουν, δρόμοι σχηματιζόνται μέσα στο πολυσχεδες μυαλό μου κάτι συγκρούεται κι εκεί παίρνει τη θέση μου η άλλη. Η άλλη είναι η τεμπελιά προσωποποιημενη, μια παράλληλη εικόνα ενός πολύ κουρασμένος γερασμένου 22χρονου κοριτσιού που σκέφτηκε πολύ, τόσο που κάηκαν όλα τα εγκεφαλικά του κύτταρα πια. Και να πεις πως πολλά έχω ζήσει; όχι εγώ δεν εγκατέλειψα τις απυθμενες πληροφορίες που βρίσκονται μέσα στο μυαλό μου κάθε λεπτό απλώς δεν μπορώ να τις διαχειριστω και καμιά φορά θα πω από τις 3 σκέψεις τις 15 για να οδηγηθω στη μία και με παρεξηγούν. Η άλλη έχει βρει το νόημα της ζωής. Απλά εγκαταλείπει και κοίτα νωχελικα τα γεγονότα να εξελίσσονται σε κάθετι ξέροντας πως δεν μπορεί να διαχειριστεί την κατάσταση. Μα δεν μπορώ να το ελέγξω πια. Απλά λίγο βαρετό να γίνει κάτι και τσουυυπ είμαι η άλλη. Λες και μετουσιωνεται η πραγματικότητα ένα πράγμα σε κάτι άλλο. Και όλο αυτό κουράζει. Κουράστηκα να είμαι η άλλη.