ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα σας , Είμαι σε σχέση με μία γυναίκα 23 ετών εδώ και ένα εξάμηνο. Όταν θυμώνει ή δε γίνεται το δικό της θυμώνει και κάνει συμπεριφορές που με μειώνουν. Τα δύο πιο ακραία παραδείγματα είναι ότι μία μέρα εκεί που μιλούσαμε στο φβ, εγώ έπρεπε να πάω να βγάλω κάτι φωτοτυπίες και βγήκε για 10 λεπτά από το φβ. Αυτή θύμωσε γι'αυτό και με έβρισε με αισχρες εκφράσεις του τύπου άντε γα... Κτλ.. και το δεύτερο ότι επειδή ήθελε να κάνουμε κάτι μαθήματα υπολογιστών και εγώ δε ήθελα πολύ, ξανά θύμωσε και σηκώθηκε και έφυγε από τη καφετέρια που καθόμασταν και πήγε σπίτι της με το λεωφορείο ενω είχα το αμάξι. Σαν δικαιολογία μου αναφέρει πως έτσι είναι ο χαρακτήρας της και πως έτσι μιλάει σε όλους. Επίσης μου αναφέρει ότι τη νευριάζει που δεν είμαι αποφασιστικός και σταθερός, και πως δε δείχνω ότι τρελαίνομαι γιαυτό (ισχύουν αυτά διότι είμαι κλειστό άτομο). Όμως θεωρειτε το παραπάνω σαν δικαιολογία να φέρεται έτσι; Και εγώ θέλω λίγο το χώρο και το χρόνο μου, δε σημαίνει ότι δε τη αγαπώ. Συμφωνώ μαζί της ότι είμαι κρυοκωλος και δε έχω σταθερές απόψεις, αλλά δε της φέρομαι άσχημα. Θεωρώ ότι σε γενικές γραμμές είμαι σωστός απέναντι της. Τι άποψη έχετε; Είμαι 24 χρονών χωρίς ιδιαίτερες εμπειρίες σε γυναίκες !