ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

……… το καλοκαίρι μας άφησε, οι φθινοπωρινοί μήνες στην χώρα μας τείνουν να μεγαλώνουν το καλοκαίρι μας με όμορφα μοναδικό τρόπο, οι άνθρωποι νοσταλγούν τις καλοκαιρινές μέρες που η άδεια τους τις ομόρφαινε περισσότερο. Μια άδεια που λειτούργησε σαν μια γομολάστιχα, στο πέρασμα της δεν άφησε ούτε ένα ίχνος να θυμίζει τα προβλήματα που προ αδείας ημερών είχαν γίνει απροσπέλαστα τείχος στις ζωές των ανθρώπων, ένα τοίχος που κατέρρευσε κλείνοντας η πόρτα του καραβιού της μεγάλης καλοκαιρινής φυγής!Ανέμελα πρόσωπα βυθισμένα σε χαρούμενες ημέρες ξεγνοιασιάς και ξεκούρασης, ένα παροδικό format στις σκέψεις του μυαλού και ένα ουτοπικό συναίσθημα όπου τους έκανε να νομίζουν πως όλα τελείωσαν, πως όλα μπορούν να λυθούν αν συνεχίσουν την ζωή τους σαν να μην συμβαίνει τίποτα, σαν να είναι όλα όπως πριν! Μοναδική δικαιολογία, «ε, δεν πήγαμε και πουθενά, στο χωριό μας ήμασταν» λες και στους τόπους αυτούς απλά διακτινίστηκαν και μπήκαν σε μια μεγάλη γυάλα χωρίς να χρειάζονται χρήματα, φόρεσαν το χαμόγελο τους και άφησαν πίσω την πραγματικότητα και τα κροκοδείλια δάκρυα που με κάθε νέο οικονομικό μέτρο φορούσαν με περίσσια χάρη, δείχνοντας τον πόνο και τον οδυρμό που τα δυσβάστακτα μέτρα τους προκαλούσαν!Καθώς το καλοκαίρι των ανέμελων αναμνήσεων έδωσε την σκυτάλη στο «καλοκαιρινό» φθινόπωρο ξαφνικά με μιας σαν άλλοι transformers μεταταχτήκανε σε πονεμένους και δυστυχισμένους μέσα στην κρίση αφήνοντας πίσω τα beach-bars, τις ξαπλώστρες, τα mojito και όλα τα σύνεργα της άλλοτε και συνηθισμένης καλοκαιρινής παράκρουσης με σκοπό την σωματική φυγή και την πνευματική απόδραση! Ξάφνου η διαπίστωση έγινε, ναι η κρίση τελικά δεν έκανε διακοπές όπως οι περισσότεροι ανέμελοι φορολογούμενοι πολίτες! Και να σου πάλι, η αγανάκτηση στα μάτια του λουόμενου, όχι γιατί τελείωσε το αντηλιακό, απλά έτσι ένιωσε, ένιωσε να του λείπει η μοναδικότητα της διαμαρτυρίας και η αναζήτηση ενόχων που φυσικά θα φορτώσει και τις δικες του ευθύνες κάνοντας τον να νοιώσει όμορφα μετά την καλοκαιρινή λοβοτομή που έκανε μόνος του έτσι ώστε να αποχαιρετίσει (προσωρινά) τα προβλήματα και την κρίση.Βεβαίως βεβαίως μετά τις καλοκαιρινές διακοπές το θέμα είναι πόσο πάει το αγγουράκι στα χρηματιστήρια της αγοράς , πόσο πάει η βενζίνη για το τζιπ μας (άσχετα αν είναι ακινητοποιημένο τον υπόλοιπο χρόνο πέρα των καλοκαιρινών διακοπών), πόσα οικονομικά μέτρα ακόμα θα παρθούν και άλλα πολλά ρεαλιστικά πράματα και θάματα που η παραλία είχε σβήσει κάτω από την ομπρέλα. Αυτοκριτική πότε θα γίνει; Πότε θα σταματήσει το κυνήγι ανεύρεσης ενόχων για να φορτώνονται οι ευθύνες μας; Πότε η υπευθυνότητα θα μας κάνει να διεκδικήσουμε καλύτερα πράγματα αναλαμβάνοντας την ευθύνη για όσα μας αναλογούν;Ερωτηματικά, ερωτηματικά, ερωτηματικά…… εντάξει φταίνε οι άλλοι, ας το πάρουμε ως μια ορθή ανορθόδοξη άποψη, μήπως φταίμε εμείς που επιτρέψαμε σε όλους τους άλλους να φταίνε; Όχι ε; μάλλον τα ερωτηματικά θα μένουν έτσι, απλά, ερωτηματικά στην μισαλλοδοξία για κάθε αλήθεια για κάθε διαπίστωση πραγματικότητας.………………καλή λευτεριά σε κάθε ανθρώπινο μυαλό και είπαμε…… «……και το επόμενο καλοκαίρι , όχι πλαστικά σε θάλασσες και ακτές, για να μπορούμε να χαιρόμαστε ξέγνοιαστα και αδιάφορα όλα τα ωραία χωρίς προβληματισμούς και πιέσεις» AlexandrosWrites by Alexandros A.ZouperMan