ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Από πότε, δηλαδή, πρέπει να είμαστε και έξυπνες ΚΑΙ όμορφες ΚΑΙ καλές ΚΑΙ καλλιεργημένες ΚΑΙ νοικοκυρεμένες ΚΑΙ ανεξάρτητες ΚΑΙ χαλαρές ΚΑΙ να μην ζηλεύουμε ΚΑΙ να έχουμε άποψη αλλά να είμαστε ΚΑΙ άβουλες όταν πρέπει ΚΑΙ να έχουμε κατανόηση ΚΑΙ να είμαστε πιστές ΚΑΙ να κάνουμε έρωτα μαζί σας όταν ΕΣΕΙΣ έχετε διάθεση ΚΑΙ να νιώθουμε ευγνώμονες όταν μας "βοηθάτε" στις δουλειές του σπιτιού όταν ΚΑΙ εμείς δουλεύουμε σαν τους σκύλους (γιατί, είπαμε, πως είμαστε ΚΑΙ ανεξάρτητες) ΚΑΙ να οδηγούμε εμείς όταν βγαίνουμε γιατί θέλετε να πιείτε ΚΑΙ να μην σας πρίζουμε ΚΑΙ να μην έχουμε σκοπό τον γάμο ΚΑΙ να είμαστε διαθέσιμες όταν μας χρειαστείτε, αλλα ΚΑΙ απούσες όταν βλέπετε μπάλα με τους φίλους σας ΚΑΙ ΚΑΙ ΚΑΙ... ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΡΚΕΤΕΣ? Για πείτε μου, λοιπόν, ποιές απαιτήσεις μας σεβαστήκατε, ποιές αδυναμίες μας και ποιές τυχόν ανασφάλειες? Ποιά θυσία κάνατε που δεν σας ξεβόλεψε?Και στην τελική... Τι σας κάνει τόσο "τέλειους" ώστε να απαιτείτε από εμάς όλα αυτά?