Έχει μια λογική αυτό που λες έτσι που το αναλύεις τώρα (κακώς όμως δεν απάντησες εκεί κι έχει δίκιο ο Διογένης) αλλά τελικά τα παιδιά δεν χρειάζονται όλα αυτά που νομίζουν αρκετοί γονείς/μη γονείς πως χρειάζονται δλδ.διακόσια φροντιστήρια και πενηνταοκτώ πλέυμομπίλ και εκατό φορεσιές ρούχων αλλά πολλή ΑΓΑΠΗ και τις βασικές τους ανάγκες καλυμμένες. Αν έχουν κάνει τα κουμάντα τους γι'αυτά θα τα καταφέρουν. Αλλιώς θα είχε εκλείψει το ανθρώπινο γένος εδώ και αιώνες.
13.10.2017 | 11:05
Η λογική του παραλόγου V 2.0
Χθες έγραψα αυτή την εξομολόγησηhttp://www.lifo.gr/confessions/view/320167επειδή πραγματικά με έχει προβληματίσει το συγκεκριμένο θέμα.Προς έκπληξή μου, αρκετοί στάθηκαν στις λεπτομέρειες που γνωρίζω και στη δική μου πλευρά και καθόλου στην ουσία του θέματος που προσπάθησα να μοιραστώ.Οπότε ας ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα: Η κοπέλα που αναφέρω στην εξομολόγηση είναι η μικρή αδερφή της κολλητής μου. Οπότε από εκεί ξέρω τις λεπτομέρειες που ανέφερα. Με την κολλητή μου γνωριζόμαστε από το σχολείο οπότε και την αδερφή της τη γνωρίζω πολλά χρόνια. Με την κοπέλα λοιπόν, ποτέ δεν έκανα παρέα, παρόλα αυτά υπήρξαν αρκετές φορές που συζητούσαμε θέματα που την απασχολούσαν καθώς όπως είπα είναι αδερφή της κολλητής μου και υπάρχει μια διαρκής επαφή μέσω αυτής.Όταν λοιπόν η κοπέλα ανακοίνωσε στην αδερφή της (& κολλητή μου) την απόφασή τους, η τελευταία ήρθε έντρομη να μου πει τί συμβαίνει. Φανταστείτε ότι όταν πήγε να μιλήσουν νόμιζε ότι θα της έλεγε ότι χωρίζουν και ότι χρειάζεται βοήθεια. Η κολλητή μου φυσικά της είπε όλους τους προβληματισμούς της που ήταν και αυτοί που ανέφερα κι εγώ. Η απάντηση της κοπέλας ήταν "έλα μωρέ, μια κούνια, 2 ρουχαλάκια θα μας τα δώσουν συγγενείς". "Και φαγητό, σχολεία, ξένες γλώσσες, άλλες ασχολίες, γιατρούς κλπ ποιος θα σου τα δώσει? Σε σπίτι 45 τετραγωνικά με 1 υπνοδωμάτιο ο χώρος του παιδιού ποιος θα είναι? Τα πράγματά του πού θα μπουν?", την ρώτησε. Εκεί η κοπέλα τσαντίστηκε και απέφυγε να απαντήσει.Και επειδή δεν είμαι τόσο σκύλα όσο ίσως φαίνομαι, ας μοιραστώ και το τελευταίο σκέλος της ιστορίας που είναι και αυτό που με οδήγησε στην εξομολόγηση. Μετά από όλα αυτά, η κολλητή μου μου ζήτησε αν μπορώ να βρω μια δουλειά για την αδερφή της πριν μείνει έγκυος, μήπως αυτό αλλάξει κάτι (μου το ζήτησε επειδή στην εταιρεία που εργάζομαι έρχομαι σε επαφή με πολλές άλλες εταιρείες). Είχα ξανακοιτάξει στο παρελθόν αλλά δεν είχα βρει κάτι. Αυτή τη φορά όμως ήμουν πιο τυχερή και βρήκα 2 θέσεις. Όταν επικοινώνησα με την κοπέλα για να της δώσω στοιχεία επικοινωνίας των εταιρειών και πληροφορίες, απέρριψε απευθείας τη μία θέση λόγω απόστασης (ήθελε 45 λεπτά να πάει και 45 λεπτά να γυρίσει. Οκ λέω, μπορεί αυτός να είναι σοβαρός παράγοντας για κάποιους) και την άλλη θέση γιατί θα της έδιναν το βασικό μισθό. Της εξήγησα ότι στη συγκεκριμένη εταιρεία θα δούλευε 8ωρο, ούτε λεπτό παραπάνω, με full ένσημα όλα καθαρά και νόμιμα. Αλλά επειδή είναι τελείως άπειρη, η πολιτική της εταιρείας είναι το πρώτο εξάμηνο ο βασικός και μετά αύξηση. Της επεσήμανα επίσης ότι σε αυτή την εταιρεία υπάρχουν άτομα που δουλεύουν εκεί 10, 15 και 20 χρόνια και σπάνια αδειάζει θέση, ακριβώς επειδή είναι ικανοποιημένες και οι 2 πλευρές (εργοδότες και εργαζόμενοι). Και τώρα που άδειασε είναι επειδή συνταξιοδοτήθηκαν 2 εργαζόμενοι.Μου είπε ότι αν είναι να δουλεύει για το βασικό μπορεί να "τσοντάρει" η αδερφή της που βγάζει καλά λεφτά ούτως ή άλλως. Την διαολόστειλα και ησύχασα. Όπως ανέφερα στη προηγούμενη εξομολόγηση, είναι πλέον 4 μηνών. Ήδη πλευρίζει την αδερφή της για διάφορα έξοδα που προκύπτουν. Η κολλητή μου -προς το παρόν τουλάχιστον- κρατάει χαρακτήρα και είναι συνετή στο τί δίνει ή όχι γιατί ξέρετε κάτι; Είναι άδικο να πληρώνει τις επιλογές των άλλων.Οπότε, ναι. Θα το κρίνω. Και θα προβληματιστώ γιατί βλέπω τί θα τραβήξει η κολλητή μου. Μπορώ να κάνω κάτι; Όχι βέβαια. Στην πραγματικότητα δεν έχω κανένα λόγο στο θέμα. Όμως δεν μπορώ να μην το σκέφτομαι.
3