ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ακουω και βλέπω πράγματα καθημερινά και σκέφτομαι ότι έτσι και έρθει ένας ξένος στην Ελλάδα θα νομίζει ότι οι μόνοι άνθρωποι που ζουν εδώ είναι αυτοί που φωνάζουν και ακούγονται:Οι ΡουβικωνεςΟι ΜπαρμπαρούσηδεςΟι ΣωρρηδεςΟι ΨεκασμενοιΟι ΜακελειοίΟι Ακτιβιστες κλπ κλπ κλπ κλπΓια να υπάρχεις σε αυτή τη χώρα θα πρέπει να κάνεις σαματα. Θορυβο. Απλά βαβουρα. Το τι θα λες δεν έχει σημασία, αρκεί να το παίζεις λίγο αντισυστημικος και σωτήρας και ο μοναδικος κατέχων την πραγματικη αλήθεια. Εσύ ξέρεις και κανείς άλλος. Όλοι οι άλλοι είναι εχθροί και κοιμισμένοι. Σαν τον Πεισίστρατο που και καλά όλοι τον επεβουλεύοντο. Κάπως έτσι δεν ξεκίνησε κι ο Χίτλερ; Σαν γραφικός φωνακλάς.Η μετριοπάθεια δεν υπάρχει. Το να κάτσει να σκεφτεί ήρεμα ένας άνθρωπος σε αυτή τη χώρα είναι πολυτέλεια... Όλοι μιλούν για διλήμματα. "Το δίλημμα είναι το χ" λέει ο ένας. "Όχι, το δίλημμα είναι το αντι-χ" λέει ο άλλος." Καλά ρε παιδιά, μόνο μεταξύ του ενός άκρου και του άλλου θα έχουμε να διαλέξουμε σε αυτή τη ζωή; Ενδιάμεσες λύσεις δεν υπάρχουν; Τριλημματα, τεταρτολημματα, πολλαπλολημματα;;;Γιατί να έχω να επιλέξω ή αυτό που λες εσύ ή το αντίθετο;Η λογική μιλάει. Αλλά δε φωνάζει. Συνεπώς ακούγεται από τους περισσότερους ως τραυλη. Κάτι προσπαθεί να πει, αλλά αφού δεν το λέει φωναχτά, βροντερά, με πάθος, απολυτοτητα και φανατισμό, τότε φαίνεται αδύναμη, τραυλη, ανάξια εμπιστοσύνης. Γιατί η εμπιστοσύνη είναι συναίσθημα, όχι νοητική εργασία. Η συγκινησιακη φορτιση πονταρει στο ζωικο κομμάτι του εγκεφαλου μας. Το ενστικτωδες. Από την άλλη η λογική εμπεριέχει επιχειρήματα. Προσβλέπει στην πειθώ, προσπαθει να πείσει τον άλλον, όχι να τον συγκινησει (φοβίσει, ενθουσιάσει, δωσει ελπιδα, φανατισει κλπ).Έχουν γίνει τόσα και τόσα συλλαλητήρια και διαδηλώσεις. Με αίτηματα αρκετα μη ρεαλιστικα, πολλές φορές δε ασαφή. Παράπονο το χω να γίνει και ενα συλλαλητήριο για τη λογική. "Τούτη εδώ η χωρα, είναι ειρηνική!Κάτω το συναίσθημα, ζητώ η λογική!"Δεν εχουν και οι μετριοπαθείς της χώρας αυτής το δικαίωμα να διαδηλώσουν έστω μια φορα με ένα ασαφες και μη ρεαλιστικό αίτημα; (Οξυμωρο) Να νιώσουμε ότι υπάρχουμε κι εμείς. Παράπονο το έχω.Και δεν εννοώ ότι εγώ είμαι λογικος και κανείς άλλος. Αν είναι δυνατόν, προς Θεου!!! Κυρίως το λέω με την έννοια του μη φανατισμού, της μετριοπαθειας, της νοοτροπιας ότι πρέπει να σκεφτόμαστε κριτικά πριν δρασουμε.... χωρίς κορώνες επαναστατικές, κινδυνολογίες, συνωμοσιολογίες και άλλων ειδών δράματα.....Μπα..... Δεν παίζει..... Απλά εξέφρασα κι εγώ το συναισθηματικό μου παραπονο, χωρίς ρεαλιστικο αντίκρυσμα, φυσικά. Τεσπα. Καληνύχτα.