2.2.2014 | 13:35
Η λυπημένη
"Στὴν πέτρα τῆς ὑπομονῆςκάθισες πρὸς τὸ βράδυμὲ τοῦ ματιοῦ σου τὸ μαυράδιδείχνοντας πὼς πονεῖς·κι εἶχες στὰ χείλια τὴ γραμμὴποὺ εἶναι γυμνὴ καὶ τρέμεισὰν ἡ ψυχὴ γίνεται ἀνέμηκαὶ δέουνται οἱ λυγμοί·κι εἶχες στὸ νοῦ σου τὸ σκοπὸποὺ ξεκινᾶ τὸ δάκρυκι ἤσουν κορμὶ ποὺ ἀπὸ τὴν ἄκρηγυρίζει στὸν καρπό·μὰ τῆς καρδιᾶς σου ὁ σπαραγμὸςδὲ βόγκηξε κι ἐγίνητὸ νόημα ποὺ στὸν κόσμο δίνειἔναστρος οὐρανός."Γιώργος Σεφέρης
![1Ο+1 εξαιρετικά αναγνώσματα για το τέλος της εβδομάδας [08.11.24]](/sites/default/files/styles/square_mini/public/articles/2024-11-08/__LiFO_10%2B1_Previews4%20%281%29.jpg?h=748d7e9c&itok=zdgEe7VA)
