ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Από πολύ μικρή τη θυμάμαι να έχει μίσος...μίσος για τον άνδρα της, μίσος για τα αδέρφια της, για τη μητέρα της, για τους ξένους που θα μας εκμεταλλευτούν γιατί τάχα δεν αξίζουμε αγάπη...Η μάνα μου μισεί τον άνδρα που διάλεξα να ζήσω τη ζωή μου.Είναι εκμεταλλευτής τάχα. Γιατί δε μου χαλάει χατήρια, γιατί μου κάνει δώρα, γιατί με θέλει στη ζωή του;; Κάτι θα θέλει να πάρει από μένα. Ανάθεμα κι αν έχω τίποτα...Η μάνα μου μισεί και τους γονείς του. Ποταποί άνθρωποι...Γιατί με δέχτηκαν τόσο εύκολα και άνοιξαν το σπίτι τους; κάτι θα μηχανορραφούν οι δολοπλόκοι.Η μάνα μου μισεί την αδερφή μου.Μισεί εμένα.Μισεί τον εαυτό της.Η μάνα μου δεν προσπαθεί για τίποτα, όσο εμείς για χρόνια ολόκληρα προσπαθούμε να μαζέψουμε τα αίματα που τρέχουν από τα λόγια της...Κι άλλοτε ζούμε με αυτό ή άλλοτε αντιδράμε, και φορτωνόμαστε τις ενοχές σαν τα μουλάρια.Γιατί η μάνα μου έχει το ακαταλόγιστο.Αν ήξερα πως θα πληρώσω τόσο ακριβά τον ομφάλιο λώρο, ίσως τον έκοβα νωρίτερα.