ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θέλω να γίνω γιατρός, δεν θα αναλύσω τωρα γιατι, και τελείωσα την 2α λυκείου. Η μάνα μου πάντα ελεγε οτι εγω είμαι το πιο προικισμένο παιδί της οικογενειας και περιμένει πολλα απο εμένα. Αυτή ομως η μανία της με την δική μου επιτυχία έχει εξελιχθεί πλεον σε βάσανο για μενα. Με την παραμικρή αποτυχία π.χ. 16-18 σε ενα διαγώνισμα ενα τετράμηνο τα λόγια της με γκρεμίζουν ψυχολογικά. 'είσαι άχρηστος' ,' είσαι αχάριστος',' με τετοιους βαθμούς δεν περνάς Ιατρική'.'οταν δε τα παω καλα λεει 'ε ενταξει','γιατι ποσο περίμενες να παρεις;' με ενα υφος λες και διάβαζα τζάμπα 2 σαββατοκύριακα για το διαγώνισμα.Τα φροντιστήρια ξεκινησαν και διαβάζω κατα μέσο όρο 8 ωρες την ημέρα. Είμαι ο καλύτερος με διαφορά σε ολα τα μαθήματα απο τους εκάστοτε συμμαθητές μου και τα τμήματα είναι ανάλογης δυναμικότητας με εμένα.Λύνω μόνος μου πολλες ασκήσεις εξτρά και πιστεύω οτι μπορώ να τα καταφέρω αν συνεχίσω έτσι.Δεν ξερω ομως πως θα αντέξω την μητέρα μου να με μειώνει (απο αγάπη και άγχος) με αυτό τον τρόπο. Είμαι ρεαλιστής, αποτυχίες θα υπάρξουν και ισως στο τέλος δεν έρθει αυτο που περίμενα. Θελω να βάλω τα δυνατά μου για να καταφέρω αυτον τον στόχο αλλα δεν θα γίνει αν δεν έχω υποστήρηξη απο την ίδια μου την μάνα.πρέπει να της μιλήσω αλλα δεν ξερω πως.