ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ναι.Αυτη είναι η μεζούρα μου.Με αυτή μετράω την ζωή μου.Αυτη που δενω την ζωή μου.Πάνω στην μεζούρα τα ίδια συμβαίνουν..τα ίδια αλλάζουν.Εσύ δεν ήσουν ποτέ πάνω στην μεζούρα. Σε έβγαλα έξω απο αυτήν.Σε μια άλλη διάσταση.Εκέι που χαμόγελο, μάτια και χέρια δημιουργούσαν όλα τα όνειρα μου. και ακόμα όταν επέστρεφες πάνω στην μεζούρα εγω στο πολύ άνετο σε έστελνα πάλι έξω απο αυτήν. Εκεί στον αέρα να πετάς.Μετά...πανω στην μεζουρα ήθελες να μέινεις ..επέμενες με σκληρά λόγια, ψέμα και δειλία. εγω σου έδωσα κλωτσιά να σε πετάξω πάλι έξω και έφυγε το δάκρυ μου, κύλησε πάνω στην μεζούρα, κρυσταλώθηκε και έμεινε εκεί.Μετά.τυχαίες συναντήσεις στο ενδιάμεσο χώρο του πάνω και έξω. Κάθοδος και άνοδος εναλλάσσονται μεταξύ μας και τελικά γίνονται το ίδιο γιατι ο μόνος στόχος είναι αυτή η τυχαία συνάντηση. Εκέι που πάνω έξω μέσα κάτω θα γίνουν ένα σημείο και το μόνο που θα υπάρχει θα είναι το εμείς.Σε λάτρεψα. Σε αγάπησα. Σε ήθελα όσο τίποτα αλλο. Ίσως τελικά δεν ήθελες ποτέ σου κάτι περισσότερο απο έναν κόλακα καθρέπτη για να σε βλέπεις να χαϊδεύσαι και να σε φτύνεις...ανώμαλη προσγείωση στην μεζούρα.