2.3.2015 | 14:21
η μιζέρια πάει σύννεφο.
κάθεται ο άλλος ο μαντράχαλος για να κάνει διδακτορικό, δν έχει δουλέψει ποτέ στη ζωή του, τον πληρώνουν οι γονείς του χρόνια τώρα κ μου στέλνει μηνύματα ανά 2μηνο- 3μηνο ξεκινώντας την κουβέντα: "πού χάθηκες"; (ούτε καν: "πώς είσαι, πώς περνάς";) για να συνεχίσει λέγοντας: "ντάξει, από υγεία όλα καλά, αλλά έχω τις μαύρες μου", "έχω ψυχολογικά", "δεν είμαι σε καλή φάση" κ τα σχετικά.και τι θες ρε φίλε; να σου κάνω τον ψυχολόγο;σημειωτέον ότι δεν είμαστε καν φίλοι, απλά γνωστοί αλλά έτυχε και μιλούσαμε πολύ αραιά κ που.σημειωτέον επίσης ότι δουλεύω 10 ώρες τη μέρα και τρέχω σαν τρελή και πάλι είμαι με το χαμόγελο στα χείλη (guess, όχι επειδή είμαι χαζοχαρούμενη, αλλά επειδή είμαι αισιόδοξος άνθρωπος)ε, δεν απάντησα καν μπας και το πιάσει το μήνυμα (στο παρελθόν πάντως δεν έπιασε).άι σιχτίρ. μίζερα ανθρωπάκια. (είμαι ιδιότροπη; όχι πείτε μου δηλ)