ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
13.3.2018 | 17:37

Η οδύσσεια ενός εργένη.

Ξύπνησα. Πήγα στη δουλειά. Γύρισα. Μάζεψα το κρεβάτι. Μάζεψα τα ρούχα μου. Έπλυνα τα χθεσινά βραδινά πιάτα. Μαγείρεψα μακαρόνια με σάλτσα. Σκούπισα την κουζίνα. Πέταξα τα σκουπίδια στον κάδο. Κι έχω να πλύνω ξανά τα μεσημεριάνα πιάτα. Παίδες δεν παλεύεται το νοικοκυριό. Καλύτερα να έσκαβα στα χωράφια.
9
 
 
 
 
σχόλια
Έλα... για να σε καθησυχάσω, πολλές γυναίκες θεωρούμε ιδιαίτερα ελκυστικό, έναν εργένη που δεν φοβάται να φροντίσει το νοικοκυριό του. Τώρα, έναν που σκάβει χωράφια δεν ξέρω...
Αν για έναν άντρα, το νοικοκυριό είναι οδύσσεια, σκέψου τι περνάει μία παντρεμένη με παιδιά. Ξυπνάει, πηγαίνει στην δουλειά, επιστρέφει. Μαζεύει όχι ένα κρεβάτι αλλά πέντε. Μαζεύει τα ρούχα της, όχι μόνο τα δικά της αλλά και των υπολοίπων της οικογένειας τα οποία επιπλέον και σιδερώνει. Πλένει όλα τα πιάτα που μπορεί να παρατάει το κάθε μέλος της οικογένειας (εξαιρείτε αν τα παιδιά είναι μικρά). Μαγειρεύει όχι για ένα άτομο αλλά για πέντε. Πετάει κάθε μέρα σκουπίδια διότι όσοι περισσότεροι μένουν σε ένα σπίτι τόσα περισσότερα σκουπίδια μαζεύονται, το ίδιο ισχύει και για την γενική καθαριότητα. Και μετά από όλα αυτά την περιμένετε να είναι ξεκούραστη, περιποιημένη χωρίς κιλά και "ετοιμοπόλεμη", αλλιώς ισχυρίζεστε πως δεν ενδιαφέρεται για την ερωτική σας ζωή και δεν φροντίζει τον εαυτό της κτλ.
Συγγνώμη αλλά γιατί θεωρείς δεδομένο ότι όλες οι παντρεμένες αντιμετωπίζουν την ίδια κατάσταση; Μιλάς για συγκεκριμένη περίπτωση, υπάρχουν και οικογένειες που μοιράζονται τις δουλειές και δεν εννοώ μόνο το ζευγάρι, τα παιδιά από μια ηλικία και μετά οφείλουν να συνεισφέρουν στις δουλειές. Και τους γονείς ξεκουράζουν, και μαθαίνουν πως να αυτονομούνται. Δύο σε ένα :)
Συγγνώμη αλλά δείξε μου σε παρακαλώ, πού αναφέρω ότι θεωρώ δεδομένο ότι όλες οι γυναίκες αντιμετωπίζουν την ίδια κατάσταση; Δεν μιλάω για συγκεκριμένη περίπτωση, μιλάω γενικά. Δεν χρειάζεται να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά ότι μία παντρεμένη υπομένει αυτές τις καταστάσεις. Ο άντρας ή/και τα παιδιά, επιλέγουν να βοηθήσουν, η σύζυγος-μητέρα δεν το επιλέγει αλλά το θεωρεί καθήκον της. Αυτή είναι η διαφορά. Δεν καταλαβαίνω όμως, γιατί οφείλουν τα παιδιά να συνεισφέρουν και όχι ο άντρας της. Και αυτός οφείλει και όλη η οικογένεια οφείλει.
Γενικεύεις γι' αυτό είναι σαν να θεωρείς αυτό το τρόπο ζωής μιας παντρεμένης κανόνα. Και δεν είπα πουθενά ότι ο άντρας δεν οφείλει να συνεισφέρει, το ακριβώς αντίθετο μάλιστα έγραψα.
Scroll to top icon