Αχ όταν είμαστε παιδιά νοιαζόμαστε πραγματικά, και γω κάπως έτσι ήμουν πιο μικρή. Τώρα μάλλον είμαι σαν τον μπαμπά της μικρής. Είναι που έχουμε διάφορα θέματα δικά μας, είναι που δεν μας περισσεύουν και τα χρήματα.λ, όχι κατ αναγκη από αδιαφορία.
4.11.2022 | 17:04
Η ωραία εικόνα της εβδομάδας
Περπατούσα κοντά σε μια πλατεία μία από τις προηγούμενες μέρες.
Εκεί λοιπόν υπήρχε ένα άστεγο άτομο που μένει εκεί στο έδαφος, όπως τόσοι και τόσοι δηλαδή.
Περνάει ένας μπαμπάς με τη μικρή του κόρη και πάει να προσπεράσει και του λέει το κοριτσάκι με έντονο τρόπο: Μπαμπά, δεν έχει ούτε σπίτι, να βοηθήσουμε.
Λέει ο μπαμπάς: Ναι, πάμε τώρα και θα γυρίσουμε μετά.
Και το κοριτσάκι επέμεινε να βοηθήσουν εκείνη τη στιγμή.
Και έπεισε τον μπαμπά της και δεν προσπέρασαν.
Κοριτσάκι μάλλον Δημοτικού που πιθανόν να μην έχει μάθει ακόμα τη λέξη αλληλεγγύη στο σχολείο αλλά την κάνει πράξη.
Και συγκινήθηκα σκεπτόμενος ότι όταν θα μεγαλώσει θα κάνει κι αυτή οικογένεια και θα μεταλαμπαδεύσει στα δικά της παιδιά τις ανθρώπινες αξίες της.
Ακόμα κι αν πήγε να προσπεράσει ο μπαμπάς της ως αρχική αντίδραση, σίγουρα το κλίμα της καλοσύνης και της αλληλεγγύης έχει καλλιεργηθεί πιθανότατα από το οικογενειακό περιβάλλον.
Μπράβο και στον μπαμπά και σε όλη την οικογένεια.
Όλοι βλέπουμε όμορφες εικόνες καθημερινά μες στην πόλη, αυτές να γίνονται οδηγός μας, μη βουλιάζουμε στην ασχήμια.
6
