30.4.2013 | 14:46
Η πιο μεγάλη απάτη;;;
Ετοιμάζομαι να παντρευτώ σε λίγους μήνες και σκέφτομαι πολλά βράδια αν τελικά όντως υπάρχει ο έρωτας ή αν είναι απλά δημιούργημα των ποιητών και των συγγραφέων.Ή μια καλά οργανωμένη συνωμοσία. είχα διαβάσει κάπου ότι αν δεν μας είχε μιλήσει κανείς ποτε για τον έρωτα τότε δεν θα υπήρχε αυτή η ανάγκη μέσα μας.τον χρειαζόμαστε όντως τον έρωτα;Μήπως πρέπει απλά να προσέχουμε τον εαυτό μας και να τον φροντίζουμε, και να τον κάνουμε το κέντρο του σύμπαντός μας; Και αν έρθει ο έρωτας,θα είναι το κερασάκι στην τούρτα.αν δεν έρθει όμως;ή αν νομίζουμε ότι ήρθε αλλά τελικά κάναμε λάθος και τώρα είναι αργά για δάκρυα;Με έχουν πληγώσει και έχω πληγώσει και εγώ. Σκέφτομαι πολλές φορές πόσο χαμένα πήγαν τα δάκρυα που έριξα για κάποιους. Και τα δακρυα που έριξαν για εμένα.τι έμεινε στο τέλος από όλα αυτά; Τραύματα στην ψυχή μας.Μήπως πρέπει όλοι μας να βάζουμε τον εαυτό μας σε πρώτη προτεραιότητα; Να μετατρέψουμε από μόνοι μας την ζωή μας σε γιορτή με πυροτεχνήματα.Να μην νιώθουμε μισοί και χαμένοι μόνοι μας.Έχουμε τους εαυτούς μας και αυτό πρέπει όχι μόνο να μας αρκεί,αλλά να μας κάνει και ευτυχισμένους.Είναι παιχνίδι της φύσης μήπως όλο αυτό; για την αναπαραγωγή και διαιώνιση του είδους; Πέσαμε θύματα της φύσης και παθαίνουμε καταθλίψεις,στεναχωριόμαστε, αυτοκτονούμε,κλαίμε,υποφέρουμε και όλα αυτά στο όνομα του έρωτα;