ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μετά απο τοσο χρόνια έχω γνωρίσει όλα τα χρώματα και τα σχήματα του έρωτα και της αγάπης που μπορεί να νοιώσει ένας άνθρωπος για κάποιον άλλο. Τέσσερα ολόκληρα χρόνια σε αγάπησα παθιασμένα ίσως και εγωιστικά, ένοιωσα ζήλεια για όποιο σε πλησιάζε, για όποιο σε άγγιζε και δεν ήμουν εγώ. Δεν μπορούσα να ανασάνω αν δεν ήσουνα εκεί. Σε έπνιγα και έπνιγα και εμένα.Μεγαλώναμε σε τέσσερις τοίχους και μαζί τα όνειρα μας, μόνο που αυτά βαδιζανε σε χωριστούς δρόμους. Μέχρι που μια μέρα έφυγες εσυ απο την ζωή μου και εγώ απο το σπίτι μας. Έφτασα στην άλλη άκρη της γής, προσπάθησα να σε σβήσω, να κρύψω κάπου αναμνήσεις, θυμό και οργή. Προσπάθησα να σε μισήσω και όμως αυτή η αγάπη όσο και αν την πατούσα τόσο πιο άγρια ερχόταν αναπάντεχα και με κατέκλιζε.. Πονούσα, υπέφερα και όσο κι αν προσπαθούσα να βγώ απο την δύνη τόσο πιο πολύ έπεφτα σε λάθος ανθρώπους, σε αυτοκαταστροφηκές σχέσεις που με βγάζανε σε αδιέξοδο. Άνοιγα διάπλατα τα χέρια και γινόμουν στόχος στην αχαρηστία, στην πονηριά και στον δόλο. Μετρούσα τη ζωή μου με το τίποτα αφού είχε ηττηθεί ο μεγάλος μου ο έρωτας, δεν είχα φοβίες και αξίες να με κρατήσουν. Ώσπου τα χρόνια πέρασαν και οι σελίδες γέμισαν με αποτυχίες και έφτασα στον πάτο της αβύσσου. Χτές έκανα το μεγάλο βήμα, χτές σκέφτηκα και ήπια πολυ. Κατάλαβα πως αν δεν μας συγχωρέσω δεν θα βρώ ποτε ουρανό. Και στο είπα μετά απο χρόνια πως σε συγχωρώ, πως σε αγαπάω ακόμη πολύ και θέλω να ευτυχίσεις. Μου απάντησες! Νόμιζα πως ζούσα σε όνειρο. Δάκρυσα απο τα λόγια σου, δάκρυσε και η καρδία μου. Τα δάκρυα αυτά ξέπλυναν όλο το δηλητήριο που μου μάρανε τα όνειρα μου και τις ελπίδες μου. Βρήκα ξανά φτερά. Σε βρήκα λίγο πριν χαθώ και με έσωσες! Υ.Σ. έμαθα τελικά να σ' αγαπώ χωρίς να διεκδικώ τίποτα. Γνώρισα την πιο αγνή μορφή της αγάπης!