ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

λέει όλο κακίες. και καλά κάνει πλάκα, αλλά με βάζει στο τοίχο πάνταείμαστε ένα international σπίτι, πολλά άτομα από διαφορετικές χώρες, αλλά μόνο σε μένα είναι έτσι, της βγαίνει μια χολή τώρα τελευταία χωρίς όμως να της έχω κάνει κάτι. νομίζω πως ζηλεύει, γιατί στο σπίτι όλοι με συμπαθούν, αλλά εκείνη την χαιρετούν οι μισοί και ενώ δεν την ενοχλεί όπως λέει το κάνει θέμα σχεδόν κάθε μέρα. ένα παραλήρημα κάθε φορά. επίσης όλο ξεκινάει τη συζήτηση (μόνο με εμένα) με ατάκες τύπου "δε θέλω να γίνω αγενής, αλλά..", "δε θέλω να σε στεναχωρήσω, αλλά". και ευτυχώς μια φορά της είπε ένας συγκάτοικος "είσαι ήδη αγενής μαζί της"έκανε πλάκα και με την Ελλάδα και εκεί τα πήρα. δεν είμαι τύπος που θα καυχηθεί για τη χώρα καταγωγής κ.λ.π αλλά η Ελλάδα ρε φίλε τι σου έχει κάνει; και της απάντησα, φυσικά και της απάντησα.την ενοχλεί που τρώω του σκασμού, αλλά δεν παχαίνω. την ενοχλεί που δεν πιστεύω σε κανένα θεό. την ενοχλεί που είμαι κατά του γάμου. την ενοχλεί που μ' αρέσει να είμαι χωρίς σχέση κ.λ.π και το καταλαβαίνω γιατί όλο κάνει σχόλια και προσπαθεί να με κάνει να νιώσω άσχημα για τα πιστεύω μου και για αυτά που μ' αρέσουν, για τις σπουδές μου, για το χιούμορ μου, για τα πάντα...προσπαθώ να την αποφεύγω, αλλά έχουμε κοινή κουζίνα. δεν της δίνω σημασία, αλλά προσπαθεί να μου σπάσει τα νεύρα, το κάνει επίτηδες, δεν είμαι χαζή. θέλει να με εκνευρίσει. πάντα θα πει μια ατάκα για να με ενοχλήσει, δεν της δίνω σημασία και συνεχίζει χειρότερα μετά...και μια μέρα μας κάλεσαν οι συγκάτοικοι μας έξω και ήταν εκεί οι φίλοι τους και είπαν μετά στους συγκάτοικους μας ότι είμαι πολύ όμορφη κοπέλα και ότι φαίνομαι και κουλ άτομο και ούτε αυτό της άρεσε. ό,τι και να πω εγώ προσπαθεί πάντα να μου την πει. προσπάθησε κι εκεί να με μειώσειτης έκαναν παρατήρηση από δίπλα ότι κάνει φασαρία και παρεξηγήθηκε. γιατί λέει δεν έκαναν παρατήρηση σε μένα αφού μιλάω πάντα δυνατά; και μετά οι άλλοι συγκάτοικοι της είπαν πως εγώ δεν της φταίω για την παρατήρηση και πως δεν ενοχλώ κανέναν γιατί είμαι γλυκιά (εκεί χάρηκα χαχα). και μιλάω δυνατά, αλλά όχι επίτηδες, έτσι είναι η φωνή μου, τι να κάνω; τι κόμπλεξ είναι αυτό πια... τι της έχω κάνει; τίποτα, τίποτα απολύτως... και τώρα πάλι εγώ κρατάω επίπεδο γιατί δεν είμαι αγενής, αλλά το συνεχίζει