17.4.2015 | 18:57
Η υπομονή έχει και τα όρια της.
Μου λέει οτι έχει πρόγραμμα,πρώτα η δουλειά,μετά η οικογένεια του,ύστερα οι δραστηριότητες του,οι φίλοι του τα σαββατοκύριακα κι εγώ μια μικρή κουκίδα όποτε έχει κέφια για να με συναντήσει μόνο μέσα στην εβδομάδα,σε μια καφετέρια της γειτονιάς μας. Πείτε μου κυρίως οι κοπέλες εδώ μέσα, μήπως είμαι πολύ ανόητη που ασχολούμαι μαζί του? Ή μήπως είμαι εγωίστρια και κοιτάζω την πάρτη μου? Μήνες μου ζητάει να κάνω υπομονή και να διαμορφώσω την ζωή μου στο δικό του πρόγραμμα επειδή εγώ τώρα είμαι άνεργη και δεν έχω πολλές δραστηριότητες λόγω των οικονομικών μου.Όμως μνματα σπάνια στέλνει,σεξ ακόμα δεν έχουμε κάνει,γλυκόλογα δεν μου λέει,όταν τον καλώ στο τηλ δεν το σηκώνει και όταν βρει εκείνος την ημέρα που γουστάρει θα με πρήξει για να του κάνω το χατίρι και να συναντηθούμε.Και οι δυο είμαστε κοντά στα 30.Δεν ξέρω τι είδους σχέση έχω τελικά!