17.11.2016 | 16:53
Η ζωη απο μια αλλη οπτικη!
Ποια θα ηταν ισως μια καθολου κλισε προσφωνηση για αυτη την εξομολογηση ? Μεχρι να εντοπισω σκοπευω να το κυριως θεμα. Παρατηρω τους ανθρωπους γυρω μου και βλεπω στον καθενα τα ιδια πραγματα χωρις να χρειαστει καν να μου μιλησουν και οχι δεν προκειται για καμμια υπερφυσικη δυναμη ή η επιδραση πολλαπλων σειρων χαρρι ποτερ. Βλεπω μια συνεχη αδιαφορια για τα παντα και τους παντες και αυτη η αδιαφορια δεν σχετιχεται μεταξυ αγνωστων.Βλεπεις για παραδειγμα παρεα εφηβων φοιτητων οτι ηλικια προτιμαει ο καθενας και ειναι κολλημενοι στα κινητα τους σε μια οθονη το μονο που τους ενδθαφερει ειναι το τσεκ ιν που θα κανουν, να φωτογραφισουν το φαγητο τους και σκεφτουν το πιο ωραιο hashtag που θα το συνοδευσει, τις ωραιες φωτογραφιες που θα βγαλουν σε ειδυλιακα και ομορφα τοπια για να τα αναρτησουν αμεσως στα social media κλπ.Οταν κατι παει στραβα τα παραταν και δεν επιμενουν για να το διορθωσουν, οι αντοχες τους εξαντλουνται σε κλασματα δευτερολεπτων και απλα πανε παρακατω. Φοβουνται και φοβομαστε να εκδηλωσουμε στους αλλους τι νιωθουμε τη χαρα μας(γιατι φοβομαστε οτι δεν θα κρατησει πολυ) την θλιψη μας (γιατι ειναι σημαδι αδυναμιας) . Ως ανθρωποι εχουμε την ικανοτητα να κανουμε πραγματικοτητα ακομη και πραγματα που φανταζουν απιθανα και τελικα δεν κανουμε τιποτα.C' est La vie