ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σπίτι, δουλειά, δουλειά, σπίτι έγινε η ζωή μου. Δε λέω, κάποτε δε με ενοχλούσε γιατί αυτός ήταν ο πρώτος μου στόχος πάντα αλλά, καθώς περνούν τα χρόνια, τσούζει παραπάνω. Το γεγονός ότι μεγαλώνω, δεν έχω σύντροφο και τίποτα συναρπαστικό να συμβαίνει στη ζωή μου έχει αρχίσει να με ενοχλεί σε καθημερινή βάση. Μου αρέσει η ρουτίνα μου και την έχω συνηθίσει αλλά ώρες ώρες νιώθω πως θα ήθελα κάτι άλλο. Δε θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά που έκανα μια σχέση, που με ερωτεύτηκαν, που μου έκαναν ένα κοπλιμέντο, που πήγαμε κάπου μαζί. Και φυσικά το σεξ. Ποτέ δεν είχα ιδιαίτερα προβλήματα με τη μοναξιά μου. Τώρα πια η δουλειά μου, που τόσο αγαπώ, δεν είναι αρκετή για να καλύψω αυτό το κενό που νιώθω μέσα μου. Ακόμη το ότι έχω περάσει πια τα 40 κάνει τα πράγματα πιο δύσκολα. Δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι πως τα περιθώρια στενεύουν να βρω κάποιο σύντροφο και να καλύψω αυτό το κενό που νιώθω, να γεμίσω τη ζωή μου που εκτός από τις ώρες της δουλειάς, δεν έχει τίποτα άλλο συναρπαστικό και όμορφο. Μόνο μοναξιά, βαρεμάρα και μια διαρκή έλλειψη. Καλή συνέχεια.