ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
11.5.2015 | 19:30

ΙΔΕΟΨΥΧΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ

Καλησπέρα. Αποφάσισα να σας γράψω ένα δικό μου θέμα το οποίο με βασανίζει αρκετά. Λοιπόν στην εφηβεία πέρασα μια περίοδο 2 χρόνων περίπου που έβαζα τα πράγματά μου σε ακριβείς θέσεις κι αν κάποιο από αυτά άλλαζε θέση π.χ. επειδή τους άλλαζε θέση η μητέρα μου όταν καθάριζε γινόμουν έξαλλη,αγχωνόμουν και γενικά ήμουν πολύ χάλια. Κάποια στιγμή αυτό το ξεπέρασα. Τώρα τους τελευταίους 5 μήνες είμαι με κάποιον, με τον οποίο έχουμε κάνει αρκετές φορές (πολυ πολυ κακως βεβαια!) σεξ χωρίς προφυλάξεις. Τους τελευταίους 2 μήνες έχω αποκτήσει εμμονή με τις σεξουαλικώς μεταδιδόμενες ασθένειες. Στην αρχή έβγαλα ένα σπυράκι το κοίταξα στη γιατρό μου είπε δεν είναι τίποτα. Μετά νόμιζα ότι είχε βγάλει ο σύντροφός μου τελικά δεν ήταν τίποτα. Μετά νόμιζα πως είχα βγάλει κάτι ανησυχητικό πάλι πήγα πάλι σε γιατρό και τίποτα. Και τώρα που πήγα κάπως να ηρεμήσω σκέφτηκα το AIDS!Το καλοκαιρι που θα γυρίσω Αθήνα στους δικούς μου (είμαι φοιτήτρια και μάλιστα ψυχολογίας τέρμα ειρωνικό αυτό!) θα πάω να κάνω τις δωρεάν εξετάσεις για να δω μήπως έχω κολλήσει. Ο δικός μου πήγε και έκανε πριν 5 χρόνια και ήταν αρνητικός αλλά ποιος ξέρει τι συνέβη μέσα σε 5 χρονια!!! Σκέφτομαι να απευθυνθώ στον ψυχολόγο του πανεπιστημίου αλλά κι αυτός έχει τόσο πολλούς που αμφιβάλλω αν θα με πάρει τηλέφωνο για επόμενο ραντεβού.
1
 
 
 
 
σχόλια
Ξέρεις κάτι, όλοι πάνω κάτω έχουμε φόβους, ανασφάλειες, άγχη και πάντα το ρίχνουμε στη κρίση, στη τάδε κατάσταση, στο τάδε πρόσωπο,δε λέω σίγουρα οι καθημερινές καταστάσεις είναι δύσκολες και κάθε άνθρωπος διαφορετικός. Το λάθος που κάνουμε είναι να αναλωνόμαστε στα ίδια γραμμένα, και μόνο που διάβασα την εξομολόγησή σου με έπιασε ταχυπαλμία καθώς είμαι κι εγώ ένα αγχώδης άτομο. Το δεύτερο λάθος είναι πως γινόμαστε ψυχολόγοι, καρδιολόγοι, πνευμονολόγοι.... και πάει λέγοντας, η ημιμάθεια μας και η κακή χρήση του ίντερνετ σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις είναι σύμβουλος που μας κάνει και μπερδεύουμε τα πάντα. Σπουδάζεις ψυχολογία και σίγουρα θα έρθει η στιγμή που θα περάσεις από πολλά σκαμπανεβάσματα καθώς θα ταυτίζεσαι με καταστάσεις. Ότι συμβαίνει στο σώμα μας κατά την κατάσταση άγχους είναι φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού διότι χτυπάει συναγερμό, οι μυικές συσπάσεις και το σφίξιμο των μυών είναι απολύτως φυσιολογικοί κι έτσι πονάμε στη πλάτη στη καρδιά στο στήθος... Το βασικό θέμα δεν είναι να πάρεις χάπια, όποιος ψάχνεται κάτι βρίσκει... Ψάξε λοιπόν άλλου, ψάξε μέσα σου, χαλάρωσε, φτιάξε αυτό που σου κλωτσάει στη ζωή σου και σταμάτα με τον καιρό αυτές τις βασανιστικές σκέψεις. Θέλει χρόνο και κόπο θέλει και πείσμα αλλα αφού μπορώ εγώ, μπορούν όλοι! Το χειρότερο πράγμα που φοβάσαι είναι ο θάνατος? Πως πεθαίνεις καθημερινά τότε όντας υγιείς? Θυμήσου πώς ήσουν πριν αυτές τις σκέψεις, αφού μπορούσες τότε να είσαι καλα μπορείς και τώρα. Πήγαινε στο ψυχολόγο για άμεση αποκατάσταση της καθημερινότητας σου αλλα εσύ εισαι το άτομο που αποφασίζει αν θα τα κουβαλάς μαζί σου ή αν θα τα αφήσεις να πάνε στ' ανάθεμα όλα αυτά, έτσι κι αλλιώς δεν θα χρειάζεσαι πια... Να προσέχεις με μέτρο, να χαίρεσαι χωρίς μέτρο, να ζεις.. πραγματικά και οι δυσκολίες είναι και οι χαρές είναι μπροστά μας και άνθρωποι για να βοηθήσουν όταν χρειαστεί.. Ρύθμισε την ανασφάλεια, θα είναι το βασικό προσόν που θα σου έχει δώσει όλη αυτή η κατάσταση που βρίσκεσαι. Και να θυμάστε όλοι είναι άδικο να πεθαίνουμε καθημερινά φοβούμενοι μη πεθάνουμε μια φορά... Καλά αποτελέσματα Φιλικά Λιλα!
Scroll to top icon