ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω παρατηρήσει, σε περιόδους που εχω προβλήματα στη ζωή μου, σημαντικά και μη, πως αυτό που δεν αντέχω είναι να τα ξεστομίζω ακριβώς όπως είναι. Δεν έχω πρόβλημα να μιλήσω γι'αυτά, αρκεί να μη χρειάζεται να πω ευθαρσώς αυτό που με πονάει. Κάθε μέρα μου λένε πχ να βγω τώρα που είναι γιορτές, απαντώ πως δεν έχω να βγω με κάποιον γιατί οι φίλες μου δε μένουν πια εδώ. Δε με επηρεάζει καθόλου να το διατυπώσω έτσι. Σήμερα η μητέρα μου άρχισε πάλι να λέει να πάω για καφέ κλπ και της φώναξα, δεν μπορώ να βγω από το σπίτι με κάποιον, γιατί δεν έχω φίλους. Έκτοτε έχω έναν κόμπο στο λαιμό. Μίζερο ποστ αναγνώστη μου, αλλά εξομολογήσεις επέλεξες να διαβάσεις, δε σου φταίω εγώ.