ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δυο χρονια τωρα δεν κανω τιποτα αλλο απο το να διαβασω για τις πανελληνιες για 12 ωρες που θα κρινουν την δουλεια που κανω εδω και 12 χρονια στο σχολειο... ποιο σχολειο βασικα;;; ολα στο φροντηστηριο τα μαθαινω... στο φροντηστηριο που εξωθει τους μαθητες στα ορια τους τους ενθαρυνει να διαβαζουν απο το βραδυ ως το πρωι να μην εχουν προσωπικη ζωη να εχουν εμμονες με την σχολη που επιθυμουν ετσι ωστε να κολλησουν στην πορτα τους μια οσο το δυνατον μεγαλυτερη λιστα με επιτυχοντες η οποια θα εξασφαλισει περισσοτερους μαθητες στα θρανια τους απο τον επομενο χρονο...ωσπου στο τελος ανεξαρτητα απο την προσπαθεια του μαθητη, τις ικανοτητες και τις θυσιες που εχει κανει θα βγει ενας βαθμος ο οποιος θα κρινει την σχολη στην οποια θα εισελθει ο μαθητης θα ειναι απλα ενας βαθμος ενας απλος αριθμος που διεκδικει μια θεση στην τριτοβαθμια εκπαιδευση... μια ζωη περιπλανομενη απο το σχολειο στο φροντηστηριο και μετα στο σπιτι για υπνο και διαβασμα δεν μπορεσα να καταλαβω τι ακριβως μου ταιριαζει τι θελω πραγματικα τι θα με κανει να νιωσω ευτυχισμενη και ποιο επαγγελμα θελω να ασκω σε ολη την υπολοιπη ζωη μου.... το μονο που εχω καταλαβει ειναι οτι οποιος εχει χρηματα μπορει να παει μπροστα μπορει να σπουδασει αυτο που πραγματικα θελει μπορει να παει στο φροντηστηριο μπορει να παει να σπουδασει στο εξωτερικο αν εχει περισσοτερα μπορει να εχει καλυτερες ευκαιριες οσο αναφορα την ζωη... ολα ειναι τοσο αδικα και ειμαι θυμωμένη με ολους και με τον εαυτο μου που δεν καταφερα να περασω περσι στην σχολη που ηθελα στην αθηνα λογω μια ηλιθιας κρισης πανικου που ετυχε να συμβει μεσα σε αυτες τι 12 γαμημενες ωρες και φοβαμαι οτι θα το παθω και φετος και δυστυχως για εμενα δεν θα υπαρχει αλλη ευκαιρια....