3.2.2016 | 14:04
ηρθε
Μια αγωγη στην πορτα μας απο τον ανθρωπο που μας νοικιαζει το σπιτι,μια μανα κ ενας πατερας μεσα στα νευρα..Ξαφνικα ηρθαν παλι τα πανω κατω..Ποσο μιζεροι ανθρωποι χωρις καρδια να θελουν να σε πεταξουν ετσι εξω ενω ξερουν ποσα οικονομικα προβληματα εχουμε,που ημασταν παντα συνεπεις στις υποχρεωσεις μας..Λιγη κατανοηση οχι?Το κλιμα ειναι τοσο ασχημο..αρχισαμε τους καυγαδες μεταξυ μας τις προσβολες το αδιεξοδο..Θα σπασει το κεφαλι μου δεν αντεχω αλλο..Τπτ μα τπτ δεν παει καλα..ολα προς το χειροτερο..οικογενειακα,πρωσοπικα ολα στον αερα..Ενα βαρος.ενα πλακωμα..Ασφυκτιω..ποτε θα γινει κατι ωραιο να χαμογελασουμε ποτε?ολα χαλια..