28.5.2015 | 01:27
Ίσως
Ίσως να έχετε διαβάσει πολλές τέτοιες ιστορίες εδω μεσα, ίσως παλι κ οχι... Ίσως ομως η δίκη μου να ειναι λιγο πιο μεγάλη απο όσο προέβλεψα γιατι μου αρέσει να παρουσιάζω τα πραγματα με παραστατικότητα.. Οπως σου αρεζε κ εσενα τοτε, θυμάσαι; Ηταν Νοέμβριος 2013... Κοιτα να δεις που με νομιζα για δυνατη.. Δυνατη μπροστα στους φίλους, στους γονεις, σε ολο τον κοσμο αλλα ποτε δυνατη πραγματικα.. Τουλάχιστον απο τοτε που σε έχασα κ μετα ίσως να μου διαφεύγει η λέξη δύναμη.. Ίσως γιατι ήσουν ο πρώτος μ ερωτας. Εσυ που μ έμαθες τ θα πει ν εισαι ερωτευμενη. Να θελω να εχω παντα ως καθρέφτη τα ματια σου.. Ακομα το θελω.. Εχει περάσει τόσος καιρος κ δεν ξέχασα στιγμη την όψη σου. παντα τη συγκρινα με την όψη κάποιου αλλού ανθρώπου αλλα αυτη τη μοναδικότητα δεν τη βρήκα πουθενά.. Οχι γιατι δεν έψαξα καλα, αλλα γιατι για εμενα ήσουν μοναδικός κ εισαι ακομα παρα τα οσα συνέβησαν μεταξύ μας.. Ελπίζω τωρα οπου κ να σαι, να εισαι καλα, σου αξίζει να εισαι καλα! Εαν ομως μου δινόταν η ευκαιρία εστω για τελευταία φορα να σου μιλήσω θα σ ελεγα ποσο σε ευχαριστω για αυτα που με εκανες να νιώσω κ οτι οταν σου ελεγα σαγαπω τ εννουσα... Ακομα τ εννοώ Αλέξη...