16.8.2012 | 22:04
Ίσως μια κακή μέρα..
Μετά απο τέσσερα χρόνια άσχημων σχέσεων και κοροιδίας ακόμα σε σκέφτομαι.Την πρώτη φορά που ειδωθήκαμε,την πρώτη φορά που κάναμε έρωτα.Και μετά γνώρισα τον μεγαλύτερο πόνο απο σένα.Μερικές φορές πιάνω τον εαυτό μου να θέλει να σε συναντήσει.Προσπάθησα κάποιες φορές απο ένα παλιό email που έχεις - δεν ξέρω αν έχεις το ίδιο πια - να σε προσεγγίσω αλλά δεν έλαβα ποτέ απάντηση.Το τηλέφωνο σου το είχα διαγράψει τότε διότι έτσι πίστευα οτι ο χρόνος σιγά σιγά θα φέρει τη γαλήνη.Και την έφερε μέχρι ένα βαθμό διότι ξαναερωτεύτηκα.Και μετά απο λίγο άρχισαν οι μπουνιές,το ξύλο,οι βρισιές και ο ψυχολογικός εκβιασμός.Και κάθισα διότι πίστευα οτι αυτό μου αξίζει.Και πάλι αυτό δεν συγκρινόταν με τον πόνο που μου προκάλεσες ενδεχομένως άθελα σου.Εσύ όμως έκοψες επικοινωνία.Μπορεί και εγώ να είπα βαριά πράγματα αλλά ήξερες οτι ήταν το νεαρό της ηλικίας μου.Που λες ήθελα να σε συναντήσω.Όχι γιατί έτρεφα αισθήματα για σένα,ήξερα κιόλας οτι έχεις προχωρήσει στην ζωή σου.Αλλά ήθελα.Απλά ήθελα.Δεν ξέρω γιατί.Η τελευταία μου σχέση μου θύμισε πάλι εσένα.Ερωτεύτηκα τα ίδια πράγματα που είχα ερωτευτεί και σε σένα.Και πόνεαα,για τους ίδιους λόγους αλλά αυτή τη φορά λιγότερο.Διότι δεν αφέθηκα,εσύ μου το έμαθες...