ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

θα σε κοιτούσα για ώρα πριν ξυπνήσεις...θα σε φιλούσα όσο ακόμα είχες τα μάτια σου κλειστά...θα ταξίδευα στην κάθε άκρη του κορμιού σου, με φιλιά - υποσχέσεις τόσο καλά σφραγισμένα από εμένα και εσένα... ουρανός εγώ, θάλασσα εσύ, ένας κόσμος εμείς! Θα σου μιλούσα και θα γελούσες όπως κάνεις πάντα με τα αστεία μου και όταν θα σηκωνόσουν από το κρεβάτι θα μου κοβόταν η ανάσα από τον μαγευτικό τρόπο που κινείσαι...με εξαφανίζει η κάθε κίνησή σου...θα κάναμε πρωινό και καφέ και θα διαβάζαμε αγκαλιά τα νέα, έτσι για να έχουμε μια ιδέα για τον υπόλοιπο κόσμο που βρισκόμαστε...θα σου χάιδευα το λαιμό καθώς σου διαβάζω ότι μου κάνει εντύπωση και εσύ θα έσφιγγες το περασμένο ανάμεσα στα πόδια μου χέρι σου...θα λέγαμε να πάμε καμιά βόλτα αλλά θα καταλήγαμε έτσι αγκαλιασμένες μέχρι το βράδυ στον καναπέ μας μιλώντας, γελώντας, πειράζοντας η μία την άλλη για τα ελαττώματα και τις αδυναμίες της...έτσι γίνονται άγιες οι Κυριακές και οι ζωές!μα δε θα ξημερώσει ποτέ αυτή η μέρα...τώρα...απλά, αύριο πάλι Δευτέρα!