21.9.2012 | 22:32
Ήσουν για μένα...
Η καλημέρα, το χαμόγελο, το χρώμα, το άρωμα, το λακκάκι, η άβυσσος, ο έρωτας, το πάθος, η αγάπη, η αθανασία, η ζωή, το μέλλον, το τώρα και τώρα το παρελθόν, η μελαγχολία, η κομμένη αναπνοή, το δάκρυ που δεν μπορεί να βγει, το βάρος στο στήθος, το τρέμουλο που σε άγγιζα, το φως, το σκοτάδι, η ανάσα, το χρώμα, το μαύρο, το ταξίδι, το νερό, η φωτιά, το κρύο, οι ματάρες μου, τα βράχια που χτυπούσαν τα κύματα, τα πεφταστέρια, η αμμουδιά, η θάλασσα, ο χειμώνας, ο ήλιος, το φεγγάρι, η τριανταφυλλιά, τα αγκάθια, ο πόνος, το ηλεκτρικό σοκ που με διαπερνούσε, ο χορός, το φιλί, τα μαλλιά, τα χείλη, η αγκαλιά, το στήριγμα, φαντασία, παράδεισος, κόλαση, θλίψη, χαρά, περηφάνια, η ευχή μου...Τώρα είσαι απλά μια ιδέα που σβήνει σιγά σιγά, προσπάθησα να την κρατήσω αναμμένη, αλλά δεν το πάλεψες μαζί μου, προσπάθησα να σε τραβήξω από τη κινούμενη άμμο που βυθιζόσουν, αλλά δεν κράτησες το χέρι μου... όταν μου είπες το αντίο είδα τη θλίψη και την αβεβαιότητα στα μάτια σου, ό,τι και να έλεγε το στόμα σου... Τα λέμε σε μια άλλη ζωή....