ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τελείωσα το αρχαιολογικό το οποίο και αγάπησα και αγαπάω τρομερά. Ήθελα διακαώς να πάω σε μια ανασκαφή. Ρωτούσα φοιτητές που είχαν πάει τι να στείλω, που να στείλω, αν υπάρχει διαμονή. Απαντούσαν γενικά και αόριστα ή άλλαζαν συζήτηση. Δεν ήθελαν να μου πουν. Λες και θέλω να τους φάω τη θέση στην πολυεθνική. Αφήστε που θεωρούν και κατώτερη λόγω οικονομικής αδυναμίας. Δε μπορούν οι δικοί να μου παρέχουν διαμονή και διατροφή για να πάω σε εθελοντικές ανασκαφές και όχι γιατί δε το θέλουν αλλά γιατί πίσω από μένα έχω άλλα τρία αδερφάκια. Ένα σπουδάζει και παράλληλα κάνει τη θητεία του στον στρατό, ένα ετοιμάζεται για πανελλήνιες και το τελευταίο είναι μικρούλι και κάνει τα αγγλικά του. Το φαγητό;;; Οι λογαριασμοί;;; Πόσα να κάνουν κι αυτοί οι γονείς;;;Κάθομαι και βλέπω φωτογραφίες από ανασκαφές που πήγε ο καθένα και πιάνεται η καρδιά μου που εγώ δε το κατάφερα... Μέσα μου ζηλεύω και τα βάζω μαζί μου που δε το διεκδίκησα με κάποιο τρόπο. Να έβρισκα έστω κάπου κι ας έτρωγα μόνο παξιμάδια. Βλακείες λέω, το ξέρω. Διαβάζω για εξετάσεις μεταπτυχιακού στον κλάδο μου και παράλληλα δουλεύω, σε περίπτωση που με πάρουν για να μπορώ να βοηθήσω οικονομικά στις σπουδές. Αν με ρωτήσουν στην προφορική εξέταση γιατί δεν πήγα σε ανασκαφές τι θα τους πω;;;;