ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τις έκανες τις προσπάθειες σου. Μίλησες, φώναξες αλλά δεν σε άκουσε κανένας. Κι όταν είπες ότι θα φύγεις, δεν σε κράτησε πίσω κανένας. Δεν νοιάστηκε κανένας. Όταν είπες ότι δε κοιμάσαι σου είπε να μιλήσεις με κάποιον. Αλλά εσύ ήθελες να μιλήσεις μόνο σε αυτήν. Οτιδήποτε άλλο δεν είχε νόημα πλέον.Κι έφυγες. Μακριά. Μπουρλότο σε όλα, δουλειά, σπίτια, σκυλιά και έφυγες. Αποδέχθηκες ότι δεν σε περιμένει κανένας πουθενά κι ότι εσύ είσαι ο μοναδικός φίλος σου. Το απέφευγες μια ζωή, δεν ήθελες ποτέ να φτάσεις εκεί, έκανες ότι ήξερες (δεν σου έδωσε και κάνα manual κανένας) αλλά τελικά κατέληξες στο αναπόφευκτο. Ο δρόμος είναι ο φίλος σου, ο αέρας ο κολλητός σου και οι εικόνες σου οι γκόμενες σου. Οι αναμνήσεις σκάνε, σε ξεγελάνε αλλά κοιτάς γύρω σου, υπολογίζεις πόσα χιλιόμετρα είσαι μακριά, μετράς την σιωπή και καταλαβαίνεις ότι απλά το μυαλό σου παίζει παιχνίδια.Κάθε μέρα δουλειά αλλού, νέες πόλεις και νέα πρόσωπα αλλά δεν έχεις όρεξη να γνωρίσεις κανέναν. Καμιά εμπιστοσύνη. Δεν πειράζει. Αγάπα τον εαυτό σου μπαγάσα γιατί από τους άλλους προκοπή μην περιμένεις. Κάποιοι δεν είναι για οικογένεια, κάποιοι δεν είναι για παιδιά, ε, εσύ δεν είσαι για να να είσαι δίπλα σε κάποιον. Έτσι έκατσε. Πακέτο. Πονάς αλλά το αντέχεις. Χωρίς προσδοκίες δεν υπάρχουν και ψεύτικες ελπίδες, δεν υπάρχει προσμονή. Τα σκοτώνεις όλα. Καιρός να σταματήσεις να ψάχνεις και να κυνηγάς. Στην τελική, αν κάποιος καίγεται να σε βρει, ξέρουν που είσαι.Πηγή tumblr