11.12.2012 | 03:29
Και είναι που λυγίζω μακρυα σου ,
σπαω, άλλο δεν μπορω, μα να που φοβαμαι την απόρηψη καρδιά μου, και νιώθω ετούτο το κενό,και είν' τα μάτια σου ψυχή μου, που με κάνουν να απορώ, πως εγώ θα τ αντέξω? αν δεν τα ξαναδω, και κλαίω και δακρύζω, γιατί να είμαι εγώ τόσο δειλός? και είναι που σε ένιωσα μαζί μου και ας είμαι μονάχος...και να που θέλω να σπάσω τα δεσμά μου να μ αφήσω να αφεθώ, δεν ξέρω αν μεσα στην καρδιά σου , σου γεμίζω το κενό....
