ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχει περίπου δύο μήνες που ανακάλυψα το lifo και από τότε μπαίνω σχεδόν καθημερινά και διαβάζω τα άρθρα και φυσικά τις εξομολογήσεις. Τις βρήκα από την αρχή πολύ ενδιαφέρουσες, όχι τόσο για το περιεχόμενο τους, όσο για το γεγονός ότι τόσοι άνθρωποι νιώθουν την ανάγκη να γράψουν δημόσια κάτι που τους απασχολεί και οι υπόλοιποι απαντούν. Ακόμη πιο ενδιαφέροντα βρίσκω τα σχόλια. Διαβάζω ανθρώπους που ταυτίζονται/προτείνουν λύσεις/συμφωνούν/διαφωνούν/αστειεύονται/ειρωνεύονται και το κάνουν με ποικίλους τρόπους..ευγενικά,έξυπνα,με χιούμορ,επικριτικά,επιθετικά κτλ.Μέσα σε όλα αυτά τα σχόλια βρίσκω και τις δικές μου απαντήσεις και αρκούμαι στο πάτημα ενός "συμφωνώ", και αυτό συμβαίνει συχνά.Το περίεργο είναι όταν εντοπίζω ένα σχόλιο διαφορετικό,για μένα,από τα υπόλοιπα.Ένα σχόλιο που δείχνει,σύμφωνα με τα δικά μου κριτήρια πάντα, καλλιέργεια/ευφυΐα/χιούμορ.Ένα σχόλιο σε μια εξομολόγηση,ένα σε μία άλλη, ένα στην δέκατη.Τα έγραψαν τρεις διαφορετικοί άνθρωποι,μπορεί και όχι.Μπορεί να τα έγραψε όλα ο ίδιος άνθρωπος.Είναι η ανωνυμία και δεν μπορώ να το ξέρω.Πάντως, όσες φορές έχει συμβεί, πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται τι τύπος είναι αυτός/αυτή που το έγραψε,τι ηλικίας,τι μόρφωσης,τι εμφάνισης και κυρίως αν μιλάει έτσι και έξω,στην καθημερινότητα του.Ο λόγος που γράφω όλο αυτό είναι η τελευταία ερώτηση "είναι έτσι και έξω;".Πόσο διαφορετικός είναι ο εαυτός μας online και offline;Οι περισσότεροι,αν όχι όλοι,έχουμε ακούσει ότι πολύς κόσμος δίνει ψεύτικα στοιχεία για τον εαυτό του στο ίντερνετ.Ότι έχει πει ψέματα για την ηλικία,εμφάνιση,επάγγελμα κτλ.Είναι η ανωνυμία που μας επιτρέπει να το κάνουμε,μας καλύπτει. Ό,τι κι αν δηλώσει όμως κάποιος για τον εαυτό του, πόσο μπορεί να κρύψει αυτό που πραγματικά είναι;Δεν εννοώ αν είναι όμορφος ή άσχημος,30 ή 40,γιατρός ή άνεργος.Όχι,εννοώ τον πραγματικό του χαρακτήρα.Πολλοί πιστεύουν ότι υπάρχουν άνθρωποι που εκμεταλλεύονται την ανωνυμία και υποκρίνονται online, προσποιούνται ή υποδύονται κάποιον άλλον.Εγώ πιστεύω το αντίθετο.Ακόμη κι αν κάποιος προσπαθήσει να υποδυθεί κάτι άλλο, στο τέλος θα επιστρέψει στην πραγματική εικόνα του εαυτού του.Ότι στην ουσία μόνο αληθινό εαυτό βγάζουμε στο ιντερνετ,στηριζόμενοι πάλι στην ανωνυμία μας.Ο λόγος,για μένα, είναι ότι εδώ νιώθουμε πιο ελεύθεροι κι έτσι γινόμαστε πιο αληθινοί.Δεν ξέρω αν είναι κατανοητό αυτό που εννοώ.Θα σας πω ένα υποθετικό παράδειγμα.Ας υποθέσουμε ότι χακάρω τον υπολογιστή ενός κοντινού μου ανθρώπου.Ενός ανθρώπου που γνωρίζω καλά,τον έχω ζήσει και μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι είναι καλλιεργημένος,με καλούς τρόπους,ανοιχτόμυαλος και με σεβασμό προς τους άλλους.Offline όλα αυτά.Online,από τον υπολογιστή του,βλέπω να σχολιάζει συνεχώς με τρόπο επιθετικό,υβριστικό και χυδαίο.Δεν θα μπορέσω να το αγνοήσω,να το παραβλέψω ή να σκεφτώ ότι δεν σημαίνει τίποτα που συμπεριφέρεται τόσο διαφορετικά online.Αυτό που θα σκεφτώ είναι ότι αυτός ο άνθρωπος,για κάποιο λόγο,δεν βγάζει αυτή την πλευρά του στην προσωπική του ζωή.Μπορεί να έχει εντοπίσει αυτά τα ελαττώματα και προσπαθεί να βελτιωθεί.Μπορεί και να καταπιέζεται ή να υποκρίνεται. Μπορεί ακόμη να είναι όλα αυτά μαζί,κι ας είναι αντιφατικά. Σε καμία περίπτωση πάντως δεν θα σκεφτώ ότι υποκρίθηκε online.Θα σκεφτώ ότι το έκανε γιατί ήταν ανώνυμος,δεν είχε να δώσει λόγο σε κανέναν,δεν φοβήθηκε και έτσι αφέθηκε.Ήταν ελεύθερος και κατά συνέπεια αληθινός.Η προσωπική μου άποψη είναι αυτό που λέει ο τίτλος "και η ανωνυμία μας προδίδει". Δεν έτυχε ποτέ να πω σε κάποιον πως το σκέφτομαι ακριβώς,να το συζητήσω.Αποφάσισα να το κάνω μαζί σας,online και ανώνυμα.