5.4.2014 | 18:46
Και μετρώ αντίστροφα...
Πάει ένας χρόνος και κάτι...αλλά ακόμη αναρωτιέμαι.Τα συναισθήματα δεν είναι αποκλειστικά δημιούργημα δικό μας. Για να αποκτηθούν και να αποτυπωθούν μετέπειτα στην σκέψη, χρειάζεται χρόνος και κατάλληλη επεξεργασία απ' τα δεδομένα που λαμβάνεις. Εσύ, μου είπες πως το συναίσθημα μου, ήταν λάθος αποτυπωμένο μέσα μου πως ο τρόπος που το 'χα λάβει ήταν εντελώς λανθασμένος.Μα πως γίνεται;Ποτέ μου δεν πίστεψα σε κατι ψεύτικο.Ό,τι ένιωσα ήταν αληθινό και το σίγουρο είναι πως είσαι συνυπεύθυνος σε αυτό.Ίσως να μην ένιωσες παρόμοια με μένα ή τουλάχιστον στην ίδια ένταση που το αισθανόμουν εγώ,αλλά δεν μπορείς να μου λες πως δεν ένιωσες τίποτα.Γιατί μπορούσα να το δω...να το αναγνωρίσω,ήσουν συνεργάτης σε κάτι όμορφο αλλά εχθρός μου όταν ήρθε η ώρα της καταστροφής του.Και έτσι απλά..συνέχισες την ζωή σου.Και εγώ την δική μου...και έτσι περιπλανιόμαστε μες στο πλήθος σαν δυο ξένοι.Αλλά, δεν με ενοχλεί (πλέον)διότι αναγνώρισα την αλήθεια μου, ενώ εσύ κρύφτηκες πίσω απ' αυτήν.Να προσέχεις.